Kolej na Podróż

Kolej w Argentynie – informacje ogólne

Kiedyś Argentyna posiadała gęstą, bardzo dobrze rozbudowaną sieć kolejową. Po długim okresie upadku kolei w ostatnich latach argentyńskie władze wydają się doceniać znaczenie tego środka transportu, choć sytuacja nadal jest niestabilna. Połączenia są wznawiane, potem odwoływane, kursuje kilka pociągów dalekobieżnych.

W 2013 roku Argentyna sprowadziła chińskie wagony, które zastąpiły stare wagony kursujące w pociągach podmiejskich w Buenos Aires.

Chińskie wagony zastąpiły też wysłużone wagony w pociągach dalekobieżnych, na kilku trasach dalekobieżnych pojawiły się spalinowe zespoły trakcyjne produkcji chińskiej, ale średnio się sprawdziły.

Wspólnie z Chińczykami planowano wyremontować szereg linii kolejowych. Pomimo remontów trwających od kilku lat nie widać efektów w postaci reaktywacji zawieszanych coraz częściej połączeń dalekobieżnych.

Zobacz również: Koleje świata  Argentyna  Boliwia  Brazylia  Chile  Ekwador  Gujana  Kolumbia
Paragwaj  Peru  Surinam  Urugwaj  Wenezuela  Gujana Francuska  Falklandy  Chiloe

Rozkład jazdy i ceny

Kolej w Argentynie funkcjonuje dziwnie. Przewozy podzielone są między kilku przewoźników, a rozkłady jazdy wszystkich z nich można znaleźć na amatorskiej stronie aktualizowanej średnio raz-dwa razy w roku:

sateliteferroviario.com.ar//horarios/ – rozkład jazdy pociągów w Argentynie

Połączenia dalekobieżne

W ostatnich latach zawieszono szereg połączeń kolejowych z Buenos Aires. W czasie opracowywania artykułu kursowały następujące pociągi:

Buenos Aires – Mar de Plata
Buenos Aires – Bahia Blanca przez La Madrid
Buenos Aires – Lezama
Buenos Aires – Junin
Buenos Aires – Cordóba
Buenos Aires – Tucuman
Viedma – Bariloche (Tren Patagonico)
Rogue Saenz Pena  – Chorotis

Obecnie większość z pociągów dalekobieżnych zestawiona jest z lokomotyw i wagonów wyprodukowanych w Chinach.

Połączenia międzynarodowe

Argentyna połączona jest torami ze wszystkimi sąsiednimi krajami, jednak są one używane tylko do transportu towarowego. Przez jakiś czas kursował pociąg pasażerski pomiędzy Pilar (Argentyna) a Paysandu (Urugwaj), jednak według informacji na argentyńskich stronach jego kursowanie zostało zawieszone w maju 2012 roku po licznych skargach.

Obecnie kursuje pociąg Posadas – Encarnacion pomiędzy miastami granicznymi w Argentynie i Paragwaju, jest to jedyny pociąg pasażerski kursujący w Paragwaju. Pociąg w dni robocze kursuje od 7:00 do 18:30 co pół godziny, przejazd przez granicę argentyńsko-paragwajską trwa 8 minut. W soboty, niedziele i święta pociągi kursują od 7:15 do 18:15, również co pół godziny.

W najbliższym czasie nie należy się spodziewać reaktywacji innych kolejowych połączeń międzynarodowych w Argentynie.

Pociągi turystyczne

Regularne połączenia pasażerskie w Argentynie nie cieszą się dużą popularnością wśród turystów. Co innego pociągi turystyczne, które są znane na całym świecie. Jeśli będziecie kiedyś w Argentynie, musicie się przejechać chociaż jednym z nich. Na niektóre bilety trzeba rezerwować w sezonie z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem.

Na stronie zamieszczam tylko informacje o najważniejszych pociągach. Pozostałe albo nie mają własnej strony internetowej, albo kursy zostały zawieszone.

Tren del Fin del Mundo

Nazwa „Pociąg na koniec świata” idealnie oddaje charakter tego pociągu. Stacja początkowa znajduje się na peryferiach miasta Ushuaia – najbardziej na południe wysuniętego miasta świata. Można się tam dostać samolotem, a do Buenos Aires jest stamtąd 3040 kilometrów.

„Pociąg na koniec świata” początkowo był kolejką leśną służącą do przewozu materiałów do budowy więzienia, bowiem Ushuaia od 1884 roku była kolonią karną. Więzienie otwarto dwa lata później. Trafiali tam najgroźniejsi argentyńscy przestępcy. W 1902 rozpoczęto budowę kolejnego budynku więzienia, Początkowo materiały były transportowane na wagonach ciągniętych przez woły po drewnianych torach; kolejka z prawdziwego zdarzenia zaczęła działać dopiero w latach 1909-10.

Przez dwie dekady pociąg dojeżdżał do wschodniego zbocza Góry Susana. Kiedy lokomotywy nie były w stanie dojechać w wyższe partie, poprowadzono odgałęzienie linii do doliny rzeki Pipo, gdzie dzisiaj znajduje się Park Narodowy Ziemi Ognistej. W 1947 roku więzienie w Ushuaia zostało zamknięte. Dwa lata później Ziemię Ognistą nawiedziło trzęsienie ziemi, które zniszczyło wiele budynków oraz linię kolejową. Kursowanie pociągu wznowiono na krótko w 1952 roku. Później, przez ponad 40 lat, linia była opuszczona.

„Pociąg na koniec świata” wznowił kursowanie w 1994 roku jako pociąg turystyczny. Obecnie kursuje ze stacji Fin del Mundo do stacji Park Narodowy. Po drodze największą atrakcją jest odbudowany obóz zamieszkujących niegdyś te tereny Indian Yamanas, las podantarktyczny oraz torfowisko.

Pociąg kursuje codziennie. W sezonie (od 1 września do 30 kwietnia) kursują trzy pary pociągów dziennie, natomiast poza sezonem dwie pary pociągów dziennie. Pociągi są drogie, a przejazd krótki.

Zarządca pociągu dysponuje wagonami różnych klas: klasy turystycznej, pierwszej klasy, klasy VIP oraz klasy prezydenckiej. Wszystkie wagony są ogrzewane i mają duże okna pozwalające podziwiać piękne krajobrazy. W wagonach nie ma toalet (oprócz wagonu klasy prezydenckiej)

Szczegółowe informacje o pociągu: www.trendelfindelmundo.com.ar
„Pociąg na koniec świata” na You Tube (2007)
Inny film o pociągu na You Tube (2009)


Pociąg na koniec świata
(aut. uncorrectedproofs, licencja CC 2.0, źródło: flickr.com)

Wnętrze pociągu
(aut. Galio, licencja CC 2.0, źródło: flickr.com)

Tren a Las Nubes

„Pociąg do chmur” kursuje po argentyńskiej części linii Antofagasta – Salta znanej jako Huaytiquina (linia łączy Argentynę i Chile, ale pomiędzy krajami nie są prowadzone przewozy pasażerskie).

Pociąg rozpoczyna swój bieg w mieście Salta na wysokości 1187 metrów nad poziomem morza, natomiast kończy na wiadukcie La Polvorilla na wysokości 4200 metrów nad poziomem morza. Trasa pociągu liczy 217 kilometrów; zmierzając do celu „Pociąg do chmur” pokonuje 29 mostów, 21 tuneli i 13 wiaduktów. Podróż tam i z powrotem zajmuje 16 godzin; łatwo więc obliczyć, że pociąg jedzie bardzo powoli. Ale w wypadku pociągu turystycznego to nie prędkość decyduje o jego powodzeniu, lecz zapierające dech w piersiach widoki. A tych na trasie „Pociągu do chmur” nie brakuje. Raz są to przepiękne panoramy, innym razem mrożące krew w żyłach przepaście tuż przy torach. Sam wiadukt La Polvorilla jest arcydziełem sztuki inżynieryjnej – przy sprzyjającej pogodzie można podziwiać chmury kłębiące się poniżej wysokości wiaduktu, stąd też nazwa pociągu.

„Pociąg do chmur” jest bardzo popularny zarówno wśród Argentyńczyków, jak i turystów. W 2005 roku ze względu na przekształcenia własnościowe oraz fatalny stan infrastruktury zawieszono kursowanie pociągu. Przez trzy lata trwał remont trasy i pociąg znów kursuje od 2008 roku. Pasażerowie mają do dyspozycji wagon restauracyjny, a w pociągu zapewniona jest wykwalifikowana pomoc medyczna na wypadek kłopotów zdrowotnych na najwyższych punktach trasy.

Tren a las Nubes to jeden z najlepiej rozreklamowanych pociągów turystycznych na świecie, ale nie wiadomo, czy kursuje.

Szczegółowe informacje oraz rozkład jazdy dostępne są na stronie www.trenalasnubes.com.ar

„Pociąg do chmur” na You Tube – świetna relacja z podróży


Pociąg do chmur
(materiały prasowe zarządcy Tren a Las Nubes – za zgodą)

Pociąg do chmur
(nateriały prasowe zarządcy Tren a Las Nubes – za zgodą)

Histórico Tren a Vapor (Bariloche)

Pociąg retro kursujący z San Carlos de Bariloche do Perito Moreno-Los Juncos. Zestawiony jest ze stylowych, rzekomo odnowionych wagonów (niektóre na zdjęciach wyglądają okropnie), pociąg prowadzi lokomotywa parowa wyprodukowana w Szkocji w 1912 roku. Skład w postaci lokomotywa + pięć wagonów może przewieźć łącznie 250 osób.

Trasa pociągu liczy tylko 40 kilometrów, jednak podróż trwa cały dzień. Dla pasażerów organizowane są fotostopy w najpiękniejszych miejscach oraz krótkie spacery z przewodnikiem pozwalające poznać ciekawe zabytki i historię mijanych stacji. Przejazd pociągiem daje niepowtarzalną okazję podziwiania krajobrazów Patagonii.

Bariloche leży 1640 kilometrów od Buenos Aires. Można się tam dostać autokarem lub samolotem, ewentualnie pociągiem nocnym z miejscowości Viedma.

Według ostatnich informacji kursowanie pociągu zostało zawieszone na czas nieokreślony.

Strona oficjalna: www.trenhistoricoavapor.com.ar
Pociąg na You Tube – wnętrze wagonu dla VIP-ów
Reportaż z podróży pociągiem w 2006 roku

Tren de Las Sierras

Pociąg turystyczny mający rozkładowo kursować pomiędzy stacją Alta Cordoba w Cordobie a stacją Cosquin. Pociąg w obecnej formie został uruchomiony w 2007 roku i kursował tylko pomiędzy stacjami Rodríguez del Busto – La Calera na trasie o długości 16 kilometrów. Po modernizacji 36 kilometrów trasy kursy przedłużono do Cosquin, a stację początkową przeniesiono do Cordoby. Obecnie ze względów formalnych kursy znów rozpoczynają się w Rodríguez del Busto. W internecie nie ma aktualnego rozkładu jazdy pociągu; według ostatnich doniesień jego istnienie jest zagrożone, chociaż pierwotnie planowano wydłużenie trasy o kolejne stacje.

Tren de las Sierras na You Tube

La Trochita

Pociąg „La Trochita” znany jest również pod nazwą „Stary Ekspres Patagoński”. Zestawiony jest z wagonów retro oraz lokomotywy parowej. Kursuje na trasach: Esquel – Nahuel Pan oraz El Maitén – Desvío Thomae. Prawdopodobnie nie kursuje, choć jakiś czas temu podjęto starania o reaktywację pociągu.

Pociąg „La Trochita” na You Tube – okropne intro; sam film ciekawy
Widoki z pociągu „La Trochita” na You Tube – kiepski film; piękne widoki

Tren Historico de Villa Elisa

Kolejka łącząca maleńkie miejscowości Villa Elisa i Caseros. Trasa pociągu liczy tylko 36 kilometrów. Pociągi prowadzone są przez lokomotywę parową przerobioną na spalinową.

Tren Histórico de Villa Elisa na You Tube – reportaż

Tren Ecologico de la Selva

Ciekawy pociąg kursujący wzdłuż rzeki Iguazu i tamtejszych wodospadów przy granicy z Brazylią. Pociąg porusza się na gaz ziemny, a wagony nie mają okien, co pozwala turystom obserwować piękne krajobrazy. Wyprodukowany w Anglii pociąg pokonuje dwudziestokilometrową trasę w około 30 minut. W każdym wagonie może się zmieścić 50 pasażerów.

Tren Ecológico de la Selva na You Tube

Kochasz podróże? Jeśli tak, zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku. Będzie mi bardzo miło, jeśli udostępnisz ten post znajomym lub dodasz odnośnik do mojego bloga 🙂 Jeżeli jesteś miłośnikiem kolei – TUTAJ – znajdziesz opracowania na temat kolei z całego świata.


Tren Ecologico de la Selva
(aut. Phil Whitehouse, licencja CC 2.0, źródło: flickr.com)

Wodospady Iguazu
(aut. Phil Whitehouse, licencja CC 2.0, źródło: flickr.com)

%d bloggers like this: