Bochnia to nieduże, przyjemne miasteczko leżące pomiędzy Krakowem a Tarnowem. Z łatwością można tam dojechać pociągiem z Krakowa (pomijając zamknięcia linii z uwagi na remonty torów).
Z dworca kolejowego do rynku jest niedaleko, około 10 minut pieszo, oczywiście o ile znamy drogę. Dworzec kolejowy w Bochni został pięknie odnowiony i należy do najpiękniejszych małopolskich dworców kolejowych. W środku czynny jest kiosk, kasa biletowa, bezpłatna toaleta (nie wiem, czy zawsze czynna), zainstalowano biletomat. Poczekalnia bardzo mała – kilka miejsc do siedzenia. Perony z wiatami. Po wyjściu z dworca ujrzymy równie ładną halę sportową.
Do centrum idzie się przez Osiedle Słoneczne, później ulicą Kolejową i kilkoma mniejszymi ulicami. Po dziesięciu minutach dochodzimy do małego parku, z którego przechodzimy w stronę Bazyliki mniejszej pw. św. Mikołaja oraz zabytkowej dzwonnicy. Stamtąd tylko kilkadziesiąt metrów do bocheńskiego rynku. Rynek to przyjemne miejsce, otoczone trochę zaniedbanymi kamienicami, ale pod względem urody należy raczej do przeciętnych rynków. Na tle zabudowy wyróżnia się budynek dawnego klasztoru, gdzie obecnie mieści się Muzeum im. Stanisława Fischera, coś w stylu muzeum regionalnego.
Bardzo blisko rynku są dwie kolejne atrakcje Bochni – kopalnia soli, której początki sięgają 1248 roku. . Od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku kopalnia soli w Bochni jest atrakcją turystyczną. Obecnie możliwe jest zwiedzanie „Podstawowej Trasy Turystycznej” – zwiedzanie tylko z przewodnikiem, czas zwiedzania to około 3 godziny. Możliwe jest wykupienie dodatkowej atrakcji – przeprawy drewnianą łodzią po zalanej solanką komorze. Pamiętajcie – Zabrania się fotografowania i nagrywania przewodników opowiadających po podziemnej trasie turystycznej, czyli jeśli piszecie blog, potrzebujecie specjalnego zezwolenia. Atrakcje dla zwiedzających to między innymi przejazd kolejką kopalnianą oraz zjazd zjeżdżalnią łączącą dwa poziomy kopalni.
Ceny biletów stosunkowo wysokie, ale podobne jak w innych tego typu atrakcjach.
Strona internetowa: kopalnia-bochnia.pl
Z bocheńskiego rynku warto wstąpić do Muzeum im. S. Fischera. Jest to muzeum regionalne, mieści się w najładniejszym budynku przy rynku, rzucającym się w oczy z daleka. W 2014 roku zakończył się remont budynku. Przed wejściem stoi rzeźba Stanisława Fischera – założyciela i pierwszego kustosza placówki. W środku urządzono kilka działów z wystawami stałymi związanymi z historią Bochni i regionu – dział archeologiczny, etnograficzny, historyczny i artystyczny. Eksponaty najróżniejsze – stare meble, dzieła sztuki sakralnej, obrazy, rzeźby, niektóre niezwiązane z regionem, na przykład afrykańskie maski. Najciekawsze to z pewnością zabytkowa maglownica i duża pieczęć miasta.
Strona internetowa: www.muzeum.bochnia.pl
Muzeum czynne jest od wtorku do piątku w godzinach 10.00 – 16.00, w soboty i niedziele 10:00-14:00. Bilety niedrogie, w czasie opracowywania artykułu bilet normalny kosztował 6 złotych, w niedzielę wstęp jest bezpłatny.
Centrum Bochni jest małe, na zwiedzanie wystarczą dwie godziny. Poza tym jakichś większych atrakcji tu nie ma. Bochnia to dobra propozycja na kilkugodzinny wypad z Krakowa, zwiedzanie miasteczka można połączyć z wycieczką busem do pobliskiego Nowego Wiśnicza, gdzie oprócz ryneczku warto zobaczyć zamek i cmentarz żydowski.
Ogólnie Bochnia podoba mi się, lubię przyjeżdżać do tego miasta, natomiast jeżeli chcecie tu spędzić kilka dni, to będziecie się nudzić. Jeżeli znajdziecie niedrogi nocleg, może być dobrą bazą wypadową – zatrzymują się tu pociągi jadące z Krakowa do Tarnowa i dalej.
Bochnia – zabytki w pigułce
Najciekawszy dostępny za darmo zabytek Bochni to drewniana dzwonnica przy kościele św. Mikołaja. Została zbudowana w 1561 roku, a odnowiona w 1609 r. Często pojawiała się na pocztówkach i w przewodnikach. Dzisiejsza dzwonnica nie jest oryginalną dzwonnicą – w nocy z 7 na 8 października 1987 roku drewniana konstrukcja doszczętnie spłonęła. Ta, która stoi dziś, to rekonstrukcja. Mimo to prezentuje się rewelacyjnie.
Drewniane dzwonnice dawniej nie były w okolicy niczym nadzwyczajnym. Dziś rekonstrukcję dzwonnicy znajdziemy w Łapczycy (ok. 4 km od Bochni), oryginalne dzwonnice zaś w Okulicach (15 km od Bochni), Łapanowie (17 km od Bochni).
Dzwonnica stoi przy kościele św. Mikołaja, podniesionym do rangi bazyliki. Pierwszy drewniany kościółek w tym miejscu powstał w połowie XIII wieku i miał służyć górnikom. W 1253 roku św. Kinga, żona księcia krakowskiego, ufundowała kościół murowany. Kościół spłonął w 1440 roku, w latach 1440-1445 został odbudowany. Kolejny pożar kościoła miał miejsce w 1655 roku podczas potopu szwedzkiego. Odbudowa świątyni trwała 10 lat – obiekt przebudowano w stylu barokowym. W latach 1901-1905 kościół przebudowano w stylu neogotyckim. 8 listopada 1997 roku Jan Paweł II podniósł kościół do rangi „Bazyliki Mniejszej”.
W Bochni zachował się cmentarz żydowski założony w 1872 roku po epidemii cholery. Znajduje się na wzgórzu Krzęczków, niedaleko ścisłego centrum miasta. W czasie II wojny światowej na terenie cmentarza dokonywano egzekucji, na polecenie okupantów rozebrano mur i wywieziono najcenniejsze pomniki. Dzięki pieniądzom od amerykańskcich Żydów udało się utrzymać cmentarz i należy on do najlepiej utrzymanych tego typu obiektów w kraju. Najstarsza macewa pochodzi z 1873 roku, ostatni pogrzeb odbył się w czerwcu 1945 roku. Do dziś zachowało się około 800 nagrobków. Cmentarz można zwiedzać, klucz dostępny jest w Muzeum im. Stanisława Fischera. Nic nie pozostało natomiast po drugim bocheńskim cmentarzu żydowskim, tzw. Starym Cmentarzu, założonym już w XV wieku.
Źródła:
bochenskiedzieje.pl/zabytki/koscioly/100-drewniane-dzwonnice-na-bochenszczyznie
www.kirkuty.xip.pl/bochnia.htm
mikolajbochnia.pl/pl/1719/0/historia-bazyliki.html
Spodobał ci się wpis? Zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku. Będzie mi bardzo miło, jeśli udostępnisz ten post znajomym lub dodasz odnośnik do mojego bloga.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
