Kolej w Chile służy głównie do transportu towarów i składa się z kilku niepołączonych ze sobą sieci. Początek kolei w Chile datuje się na 25 grudnia 1851 roku, kiedy pociąg Caldera – Copiapó pokonał trasę o długości 80 kilometrów. Pociągi w Chile kursują na kilku trasach podmiejskich, funkcjonuje jedna trasa dalekobieżna, ponadto uruchamiane są pociągi turystyczne. Większość przewozów obsługuje EFE.

Przewoźnik narodowy: Empresa de los Ferrocarriles del Estado (EFE)
Strona internetowa: www.efe.cl
Fanpage EFE na Facebooku
Ostatnia aktualizacja: 18.01.2023

W czasach kolonialnych kolej w Chile odgrywała bardzo dużą rolę. Później, podobnie jak w innych krajach Ameryki Łacińskiej, kolej stopniowo traciła na znaczeniu. Na szczęście nie doszło do całkowitego zniszczenia infrastruktury, jednak dzisiejszy jej stan jest tylko cieniem tego, co było kiedyś.

Część infrastruktury została zniszczona także w wyniku trzęsień ziemi, ze względu na aktywność sejsmiczną jej odbudowanie raczej nie wchodzi w grę

Koleje chilijskie modernizują tabor z pomocą Hiszpanów i Chińczyków.Jeśli chodzi o plany inwestycyjne, to planowane jest wybudowanie linii kolejowej łączącej miasta Santiago i Valparaiso oraz remont linii Santiago – Chillan. To pierwsze należy raczej włożyć między bajki.

Spis treści:

1. Połączenia dalekobieżne
2. Połączenia podmiejskie i regionalne
3. Połączenia międzynarodowe
4. Pociągi turystyczne
5. Muzeum Kolejnictwa w Temuco
6. Kolej linowo-terenowa w Santiago

1.Połączenia dalekobieżne

Jedynym połączeniem dalekobieżnym w Chile jest pociąg Santiago – Chillan. Pociąg pokonuje trasę liczącą 397,8 km, zatrzymując się na 12 stacjach. Wyznaczone są między innymi postoje w Rancagui i Chillan. Pociąg pojawił się między innymi w programie „Niezwykłe podróże koleją”.

Połączenie również obsługują zespoły trakcyjne sprowadzone z Hiszpanii. Dostępne są dwie klasy: Salón i Preferente. Pociągi są klimatyzowane, obsługiwane przez stewardów, prowadzących sprzedaż przekąsek.

Na razie nie zanosi się na utworzenie nowych połączeń dalekobieżnych. Chyba, że dojdzie do skutku zapowiadana budowa linii kolejowej Santiago – Valparaiso, w co szczerze wątpię.

Wcześniej kursowały pociągi Santiago – Temuco oraz Temuco – Puerto Montt. Malownicze trasy stanowiły ciekawą atrakcję turystyczną. W 2013 roku poinformowano o planach wznowienia regularnych kursów, jednak do Temuco nadal dojeżdżają tylko pociągi turystyczne.

UWAGA!!! Połączenie Santiago – Chillan jest zawieszone do połowy 2024 roku z powodu szkód po powodzi. W przyszłości będzie obsługiwane pociągami zakupionymi z Chin. 

W wybrane weekendy kursuje ponadto nocny pociąg Santiago – Concepción. Jak podaje strona EFE, w 2022 roku kursował tylko w styczniowe i lutowe weekendy, być może kursuje także w inne weekendy, ale nie sposób tego zweryfikować. Pociąg zestawiony jest z wagonów z miejscami do siedzenia trzech klas: Turista, Salón i Preferente, dodatkowo kursuje wagon do przewozu samochodów, czyli autokuszetka.

Pociąg z Santiago do Concepción odjeżdżają w piątek wieczorem, w drogę powrotną z Concepción do chilijskiej stolicy wyruszają w niedzielę wieczorem. Po drodze pociąg zatrzymuje się w San Rosendo.

2. Połączenia podmiejskie i regionalne

Najważniejsza trasa podmiejska to Santiago – Rancagua. Najszybsze pociągi pokonują ją w ciągu godziny, a do obsługi przeznaczono nowe pociągi wyprodukowane w Hiszpanii. W godzinach szczytu pociągi kursują co 15 minut. Niektóre pociągi wydłużone są do San Fernando (134 kilometry od Santiago).

Pociąg Talca – Constitucion to stary szynobus kursujący po trasie o długości 88 kilometrów. Szynobus został wpisany na listę zabytków, jednak wkrótce powinien znaleźć się w którymś z muzeów, ponieważ planowane jest zastąpienie go nowym pojazdem. Dla wielu mieszkańców wzdłuż trasy pociąg to jedyny środek transportu. Stary pojazd może pomieścić 80 pasażerów, ale cechuje się również sporą awaryjnością, w czasie jazdy trzęsie, a przed pandemią turyści nie mogli się pomieścić i było niewygodnie.

Również 88 kilometrów liczy trasa pociągu Laja – Talcahuano. Linia bardzo ładna, jeżeli chodzi o krajobrazy, bowiem tory na długich odcinkach biegną nad rzeką Biobio. Do 2007 roku kursowały pociągi ekspresowe Santiago – Talcahuano, obecnie trasę przejeżdżają tylko pociągi specjalne. Z Talcahuano kursuje także pociąg o nazwie Biotren. Do sieci Biotren należą dwie linie kolejowe: Talcahuano – Hualqui oraz Coronel – Concepción. Pociągi Biotren skomunikowane są z autobusami komunikacji miejskiej i podmiejskiej w Talcahuano i Concepción.

Na obszarze Araukanii kursuje pociąg Victoria – Temuco. Na trasie o długości 65 kilometrów zatrzymuje się na ośmiu przystankach. Dzięki połączeniu mieszkańcy osad i miasteczek, do których nie docierają drogi, mogą się dostać transportem kolejowym do Temuco. Pod koniec 2021 roku na trasie pojawiły się nowe pociągi z Hiszpanii. Planowane jest wydłużenie linii o 11 kilometrów do Padre Las Casas.

W obrębie aglomeracji Valparaiso kursują pociągi podmiejskie na linii Puerto – Limache (43 km). Na linii jest 20 stacji, w tym Viña del Mar.

3.Połączenia międzynarodowe

Chile posiada kilka linii kolejowych łączących ten kraj z krajami ościennymi. Niestety, na wszystkich liniach prowadzony jest wyłącznie ruch towarowy.

Argentyna

Chile połączone jest z Argentyną linią Antofagasta – Salta znaną jako Huaytiquina. Po chilijskiej części linii prowadzone są przewozy towarowe, natomiast po stronie argentyńskiej oprócz pociągów towarowych kursują pociągi podmiejskie w mieście Salta oraz pociąg turystyczny Tren a las Nubes.

Oprócz wspomnianej linii Chile z Argentyną łączą dwie nieużywane linie kolejowe: Lonquimay – Zapala oraz Valparaiso – Mendoza. Można spotkać się z opiniami, że linie zostaną odbudowane.

Raz w tygodniu Pociąg Viedma – Bariloche kończy bieg na stacji Barriloche znajdującej się blisko terytorium Chile, Z Bariloche autobusem dojedziemy do Puerto Montt.

Boliwia

Przez wiele lat pomiędzy Chile a Boliwią kursowały luksusowe pociągi pasażerskie na jednej z najpiękniejszych linii kolejowych świata Arica – La Paz. Pociągi te zostały z czasem zastąpione przez autobusy szynowe. Obecnie na linii nie kursują pociągi pasażerskie, poza bardzo rzadkimi przejazdami specjalnymi na części trasy. Część infrastruktury została zniszczona przez powódź w Boliwii w 2005 roku. W latach 2011-2013 linia została odbudowana i oddana do użytku na całej długości. Prawdopodobnie będzie jednak przeznaczona tylko dla przewozów towarowych.

Druga linia kolejowa prowadzi z boliwijskiego Oruro do chilijskiego portu Antofagasta. Przez malowniczą trasę po pustyni Atakama przejeżdżają tylko pociągi towarowe.

Peru

Sytuacja z kursowaniem pociągu pomiędzy Peru a Chile jest niejasna. Przed wybuchem pandemii kursował pociąg Arica – Tacna, jednak obecnie brak informacji o komunikacji pomiędzy miastami.

4. Pociągi turystyczne

W Chile, oprócz regularnie kursujących pociągów pasażerskich, możemy skorzystać z usług któregoś z pociągów turystycznych. Nie jest ich dużo i nie ma aktualnych informacji o rozkładzie jazdy.

Transpacifico

Jeden z najbardziej znanych chilijskich pociągów wycieczkowych kursujący okazyjnie na trasie Valparaiso – Puerto Varas. Wycieczka trwa aż 12 dni. 8 nocy pasażerowie spędzają na pokładzie pociągu, 3 noce w czterogwiazdkowych hotelach. Po drodze przewidziane jest zwiedzanie mijanych miast, jest to więc okazja do poznania największych chilijskich miast.

Prawdopoodbnie pociąg został zlikwidowany z powodu pandemii.

Pociąg Transpacifico na You Tube

Tren del Vino

Pociąg zestawiony z parowozu i stylowych wagonów retro kursujący w każdą sobotę szlakiem uprawy winorośli San Fernando (Valle de Colchagua) – Santa Cruz. Podróżni dojeżdżają do San Fernando autobusem z Santiago, następnie jadą pociągiem do Santa Cruz. Na pokładzie pociągu odbywa się degustacja win.

Pociąg porusza się ze średnią prędkością 35 kilometrów na godzinę. Autobus z Santiago do San Fernando odjeżdża o 8:00, pociąg ze stacji początkowej rusza o 10:15. O 12:00 pasażerowie docierają do Santa Cruz, gdzie na stacji mogą podziwiać pokaz tańców ludowych. O 13:00 przewidziany jest lunch w winnicy Premium w Dolinie Colchaqua, zwiedzanie upraw winorośli oraz kolejna degustacja wina. Cztery godziny później następna wizyta na miejscu upraw winorośli połączona z degustacją wina. O 18:30 odjazd powrotnym autobusem do Santiago, który dojeżdża do Santiago o 20:15.

Warto wspomnieć, że lokomotywa parowa prowadząca pociąg jest jedną z ostatnich lokomotyw parowych wyprodukowanych w Chile. Rok produkcji tego egzemplarza to 1913.

Według ostatnich informacji kursowanie pociągu zostało zawieszone na czas nieokreślony.

Tren El Valdiviano

Pociąg turystyczny kursujący okazyjnie pomiędzy stacjami Valdivia a Antilhue. W składzie pociągu znajdziemy parowóz, dwa wagony klasy pierwszej, wagon restauracyjny oraz dwa wagony „Eco”. Podróż w jedną stronę trwa godzinę i 47 minut. Ze stacji Valdivia pociąg odjeżdża o 12:00, po drodze zatrzymuje się na dziesięciominutowe postoje na stacjach Huellelhue i Pishuinco, aby o 13:47 dojechać do Antilhue.

W Antilhue pasażerowie mają ponad ponad dwie godziny wolnego czasu. Podróż powrotna rozpoczyna się o 16:10, a pociąg wraca na stację Valdivia już o 17:37, bowiem w podróży powrotnej nie ma dziesięciomiutowych postojów.

Odległość dzieląca obie stacje to 28 kilometrów. Jak informuje oficjalna strona pociągu, trasa jest bardzo malownicza, a podróż romantyczna, na zawsze pozostająca w pamięci.

Strona oficjalna: www.trenelvaldiviano.cl

Gondóla Carril

Zabytkowy autobus szynowy kursował do niedawna po pięknej, górskiej trasie pomiędzy Los Andes a Río Blanco. Pasażerów dowożono autobusem z Santiago, odjazd z Rio Blanco miał miejsce o 10:30, do Los Andes pociąg dojeżdżał o 13:00. Długość pokonywanej trasy to tylko 34 kilometry, więc przypuszczam, że po drodze przewidziano fotostopy. Niestety, w 2008 roku regularne kursowanie pociągu zostało zawieszone do odwołania. Prawdopodobnie istnieje możliwość zamówienia przejazdu dla grup.
Autobus szynowy Los Andes – Rio Blanco na You Tube

Ferrocarril de Arica a La Paz

W 2017 roku firma uruchomiła nowy pociąg turystyczny Arica – Poconchile. Kursuje kilka razy w roku.

Pociąg estawiony jest z lokomotywy spalinowej oraz wagonów wyprodukowanych w 1955 roku przez firmę Schindler. Odjazd ze stacji Arica zaplanowano na godzinę 10:00, podróż do Poconchile trwa półtorej godziny. Przez 3 godziny turyści zwiedzają okolicę, podróż powrotna rozpoczyna się o 14:30, a o 16:00 pociąg dociera do stacji Arica. Długość trasy to 36,8 km w jedną stronę.

Trans Atacama

Trans Atacama (również Transatacama) to nazwa pociągu czarterowego kursującego na zamówienie po pustyni Atacama, a właściwie niewielkiej jej części. Sama podróż to przejazd pociągiem z Iquique do Pintados na skraju rezerwatu przyrody i powrót autobusem przez „miasta duchów” Humberstone i Santa Laura. Pociąg zestawiony jest z lokomotywy spalinowej i wagonów z lat 1930-1969 odrestaurowanych dzięki staraniom miłośników kolei, bowiem do niedawna wagony te niszczały na pustynnym cmentarzysku kolejowym. Obecnie prezentują się bardzo ładnie.

Jest to jedna z najciekawszych wycieczek kolejowych w tej części świata. Podróż pociągiem trwa 4 godziny, przy czym podróżni zatrzymują się na lunch na stacji Central.

Jeśli chodzi o trasę, to pociąg rozpoczyna bieg w Iquique – jednym z najsuchszych miast na świecie, gdzie znajduje się ogromna strefa wolnocłowa w porcie. Samo miasto jest dosyć ładne, przynajmniej w porównaniu do innych miast Ameryki Południowej.

Dużo większą atrakcją jest natomiast Humberstone – jeszcze 50 lat temu tętniące życiem miasto. Od czasu zamknięcia fabryki saletry w 1960 roku stoi opuszczone i trudno uwierzyć, że kiedyś liczyło 3700 mieszkańców. Miasto wraz z mniejszą Santa Laurą wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO i często odwiedzane przez autokary z turystami.

Tren del Recuerdo

Nazwa pociągów turystycznych kursujących kilka razy w roku po wybranych trasach. Pociągi obsługiwane są przez EFE.

W 2022 roku pociągi turystyczne kursowały cztery razy na trasie Santiago – Limache oraz Santiago – San Antonio, czyli na liniach zamkniętych na co dzień dla ruchu pasażerskiego.

Pociągi zestawione są z lokomotywy spalinowej i wagonów retro – wagonów pierwszej klasy i wagonów z lat 20 i 30 XX wieku.

Podobnie jak w innych pociągach turystycznych, podróżni mogą skorzystać z bogatego programu towarzyszącego.

5. Muzeum Kolejnictwa w Temuco

Narodowe Muzeum Kolejnictwa w Temuco zainaugurowało swoją działalność 24 lutego 2004 roku. Znajduje się niedaleko zabytkowej stacji kolejowej Temuco. Zbiory muzeum to 12 zabytkowych lokomotyw parowych, dziewięć wagonów, dwa szynobusy oraz lokomotywy.

Muzeum okazyjnie uruchamia pociąg retro „Tren de la Araucanía” na trasie Temuco – Victoria. Pociąg ciągnięty jest przez parowóz wyprodukowany w 1930 roku. Pasażerowie podróżują w dwóch wagonach produkcji niemieckiej z 1954 roku, a na końcu składu umieszczono niemiecki wagon restauracyjny z 1930 roku.

Ponadto dwa autobusy szynowe należące do muzem zostały wyremontowane i posiadają zezwolenie na wycieczkowe przewozy pasażerskie do 80 osób.

Nie wiadomo, czy muzeum przetrwało pandemię. 

Zabytkowy pociąg muzealny na You Tube

6. Kolej linowo-terenowa w Santiago

W stolicy kraju jedną z atrakcji turystycznych jest kolej linowo-terenowa na wzgórzu San Cristóbal w parku miejskim.

Kolejka została oddana do użytku 25 kwietnia 1925 roku. W 2000 roku została uznana za pomnik historii. W 1987 roku kolejką przejechał się papież Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki do Chile.

Długość trasy kolejki to 485 metrów. Wagonik może przewieźć 40 osób. Pomiędzy stacją początkową a końcową kolejka zatrzymuje się na stacji „ZOO”, gdzie zgodnie z nazwą, znajduje się wejście do ogrodu zoologicznego.

Przejazd ze stacji początkowej do końcowej trwa około 5 minut.

Strona internetowa: funicularsantiago.cl