Kolej na Podróż

Kolej w Malezji – przewodnik dla pasażerów

Malezja uważana jest za kraj bardzo przyjazny turystom i łatwy do podróżowania nawet dla niedoświadczonych turystów. Kolej w Malezji dociera do większości najciekawszych atrakcji turystycznych lub w ich pobliże, pociągi są szybkie, wygodne, a kolej w ostatnich latach przechodzi modernizację.

Pociągi dzielą się na podmiejskie (kommuter), regionalne (shuttle), Intercity i ETS. Przewozy obsługuje głównie Keretapi Tanah Melayu Berhad (KTM), niezależnie od niej kursują jedynie pociągi na lotnisko w Kuala Lumpur. Koleje funkcjonują także na malezyjskiej części Borneo – czynna jest tylko jedna linia w stanie Sabah.

Przewoźnik narodowy: Keratapi Tanah Melayu (KTM)
Strona internetowa: www.ktmb.com.my 
Fanpage Keratapi Tanah Melayu na Facebooku
Profil Keratapi Tanah Melayu na Twitterze
Ostatnia aktualizacja: 02.06.2019

Rozkład jazdy i ceny

Rozkład jazdy pociągów i ceny biletów kolejowych w Malezji można sprawdzić na stronach:

www.ktmb.com.my/ktmb_ui/ – rozkład jazdy pociągów dalekobieżnych i podmiejskich w Malezji.

www.kliaekspres.com – informacje i rozkład jazdy pociągów z lotniska do stacji Kuala Lumpur Sentral

KTM Commuter

Pociągi KTM Commuter (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Express Rail Link

Express Rail Link to firma obsługujące połączenia ze stacji Kuala Lumpur Sentral na lotnisko międzynarodowe Kuala Lumpur. Kursują dwa rodzaje pociągów:

KLIA Express – pociąg kursujący pomiędzy lotniskiem a stacją Kuala Lumpur Sentral bez postojów na drodze – pociąg rozpoczyna bieg na przystanku KLIA 2 przy terminalu 2 i zatrzymuje się przy innym terminalu. Czas przejazdu z lotniska na stację Sentral to 28 minut, w odwrotnym kierunku pociąg jedzie 4 minuty dłużej.

Pociągi kursują co 15 minut w godzinach szczytu i co 20 minut poza godzinami szczytu.

Pierwszy pociąg ze stacji Kuala Lumpur Sentral odjeżdża o 05:00, ostatni o 00:40. Z lotniska pierwszy pociąg odjeżdża o 04:55, ostatni o 00:55.



Godziny szczytu obowiązują od poniedziałku do piątku w godzinach 06:00-09:00 i 16:00-22:00.

W pociągach KLIA Express znajduje się jedna toaleta przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.

KLIA Transit – pociąg po drodze z lotniska ma trzy dodatkowe postoje i jedzie dłużej niż pociąg KLIA Express. Czas przejazdu w każdą ze stron wynosi około 40 minut.

Pociągi kursują co 20 minut w godzinach szczytu i co 30 minut poza tymi godzinami.

W kierunku ze stacji Kuala Lumpur Sentral na lotnisko pierwszy pociąg odjeżdża o 04:33, ostatni o 00:03. Z lotniska pierwszy pociąg odjeżdża o 05:48, ostatni o 00:59.

Szczegółowe informacje i ceny znajdziecie na stronie www.kliaekspres.com

Połączenie zainaugurowano w 2002 roku.

Fanpage KLIA Express na Facebooku
Profil KLIA Express na Twitterze

KLIA Transit

Pociąg KLIA Transit (fot. Kuruman, CC-BY, flickr.com)

KLIA TRansit

Pociąg KLIA Transit (fot. Kuruman, CC-BY, flickr.com)

Pociągi ETS

Pociągi ETS, czyli inaczej „Electric Train Service”, to nazwa dla połączeń Intercity obsługiwanych przez Keretapi Tanah Melayu z wykorzystaniem elektrycznych zespołów trakcyjnych.

Pierwsze połączenie tego typu zostało uruchomione w sierpniu 2010 roku pomiędzy Ipoh a Seremban, wydłużone później do Padang Besar.

W ostatnich latach siatka połączeń pociągów ETS została znacznie rozszerzona. Pociągi możemy spotkać na trasach:

Kuala Lumpur Sentral – Ipoh
Ipoh – Butterworth – Padang Besar
Gemas – KL Sentral – Ipoh – Butterworth – Padang Besar

W rozkładach jazdy pociągi mają oznaczenia:

EG…. – Gold Service
EP…. – Platinum Service
ES…. – Silver Service

Nie znalazłem informacji, czym się różnią poszczególne typy połączeń.

Tabor obsługujący połączenia to dwa rodzaje pojazdów:

KTM Class 91 – elektryczny zespół trakcyjny wyprodukowany przez konsorcjum Rotem i Mitsubishi. Zespół trakcyjny tego typu ma 6 wagonów, w tym wagon barowy i może przewieźć 350 pasażerów. Koleje Malezji posiadają 5 pojazdów tego typu. Zostały one dostarczone w 2009 roku.

KTM Class 93 – elektryczny zespół trakcyjny produkcji chińskiej. Pociągi zostały zamówione przez rząd Malezji w 2013 roku, pierwszy ezt dostarczono w 2015 roku. W czasie opracowywania artykułu kursowało 10 tego typu pojazdów, kolejnych 9 miało zostać dostarczonych w ciągu kilku lat. Są to również pojazdy sześciowagonowe, mogące przewieźć 320 pasażerów.

Pociągi kursują na zelektryfikowanych liniach kolejowych o rozstawie 1067 mm. Teoretycznie mogą rozwijać prędkość do 160 km/h, w praktyce prędkość przejazdu jest znacznie niższa.

W pociągach ETS znajduje się wagon barowy, toalety przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych, ponadto każdy wagon wyposażony jest w monitoring i monitory LCD.

Pociąg ETS

Pociąg ETS (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Pociągi Intercity

Na niezelektryfikowanych liniach kolejowych Malezji nadal kursują pociągi Intercity. Są to pociągi zestawione z lokomotywy spalinowej oraz wagonów z miejscami do siedzenia, azjatyckiej wersji płackarty i wagonów sypialnych.

Pociągi Intercity kursują jako ekspresowe (zatrzymują się tylko w największych miastach) oraz jako pociągi zatrzymujące się na wszystkich stacjach.

Najważniejsze trasy malezyjskich pociągów Intercity:

Johor Bahru Sentral – Tumpat
Johor Bahru Sentral – Pulau Sebang
Johor Bahru Sentral – Woodlands Checkpoint

Jako pociąg Intercity kursuje również pociąg Butterworth – Hat Yai (Tajlandia).

Klasy wagonów w pociągach Intercity:

ADNFD – najnowsze wagony klimatyzowane. Dwuosobowy przedział sypialny z własną toaletą i łazienką. Podróżny musi wykupić cały przedział, czyli idealny dla podróżujących w parach, którzy nie żałują pieniędzy.

ADNFB – dwuosobowy przedział sypialny z umywalką. Jak wyżej – trzeba wykupić cały przedział.

ADNS – wagony sypialne podobne do płackartnych z byłego ZSRR, ale klimatyzowane i z zasłonami przy każdej leżance. W jednym wagonie jest 40 leżanek i toaleta na końcu.

AFC – wagon bezprzedziałowy z fotelami wypoczynkowymi w układzie 2+1.

ASC – wagon bezprzedziałowy z wygodnymi fotelami w układzie 2+2. 60 foteli w każdym wagonie

AEC – klasa ekonomiczna. Wagon bezprzedziałowy z fotelami, mniej miejsca na nogi, mniej wygodne fotele, 74 miejsca w każdym wagonie.

Pociągi Intercity będą tracić na znaczeniu wraz z modernizacją i elektryfikacją sieci kolejowej Malezji.

Intercity Malezja

Pociąg Intercity (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Intercity sypialny Malezja

Wagon sypialny w pociągu Intercity (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Economy Class

Klasa ekonomiczna (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Premier Class

Premier Class (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Superior CLass

Superior Class (fot. materiały prasowe Keratapi Tanah Melayu)

Eastern and Oriental Express

Eastern and Oriental Express to luksusowy pociąg turystyczny uruchamiany co jakiś czas na kilkudniowe wycieczki turystyczne. Prywatne przedziały swoim standardem dorównują pięciogwiazdkowym hotelom. W pociągu jest także wagon restauracyjny oraz wagon panoramiczny. W czasie opracowywania artykułu dostępne były wycieczki Bangkok – Kuala Lumpur i Bangkok – Singapur. Nie jest to pociąg na kieszeń każdego. Jak każdy luksusowy pociąg turystyczny jest bardzo drogi.

Dostępne są wagony z apartamentami prezydenckimi (Presidential), apartamentami typu State, oraz dwuosobowymi i jednoosobowymi przedziałami Pulman (stylowy przedział sypialny). Każdy przedział wyposażony jest w prywatną toaletę z prysznicem.

Cały pociąg jest klimatyzowany.

Szczegółowe informacje: www.belmond.com/trains/asia/eastern-and-oriental-express/ – strona oficjalna.

EO Express

Eastern & Oriental Express (fot. Adlersson, CC-BY-SA, Wikimedia Commons)

Jungle Line

Jungle Line, znana także pod nazwami East Coast Line oraz Jungle Railway to linia kolejowa w Malezji z Tumpat do Gemas. Linia o długości 526 km opisywana jest w wielu przewodnikach i blogach jako linia z zapierającymi dech w piersiach widokami, stąd też sporo turystów decyduje się na przejazd pociągami Intercity z Johor Bahru do Tumpat.

Linia na długim odcinku prowadzi przez dżunglę. Po drodze nie ma większych miast, jedynie wioski i małe miejscowości. Co do walorów krajobrazowych opinie są rozbieżne – jednym turystom linia bardzo się podoba, inni są rozczarowani.

Oprócz pociągu Intercity (oznaczony w rozkładzie jako ekspresowy) na poszczególnych odcinkach kursują pociągi ekspresowe i shuttle train – pociągi zatrzymujące się na większości stacji. Pociągi te kursują najczęściej w relacjach Gua Musang – Tumpat i Gua Musang – Kuala Lipis. Pociągi shuttle zestawione są z lokomotywy spalinowej i wagonów pierwszej, drugiej oraz trzeciej klasy. Jeździ nimi mało turystów, a więc przejazd może być okazją do obserwacji miejscowych.

Nocny pociąg Johor Bahru – Tumpat prowadzi również wagony sypialne i wagony ADNS – malezyjskie odpowiedniki płackarty znanej z krajów byłego ZSRR.

 

Penang Hill Railway

Penang Hill to najwyższe wzgórze na malezyjskiej wyspie Penang. Na wzgórze można dojechać koleją linowo-terenową, która sama w sobie należy do największych atrakcji turystycznych wyspy.

Pierwszą linię kolei linowo-terenowej zbudowano w tym miejscu w 1906 roku, ale ze względu na błędy konstrukcyjne nie nadawała się do użytku.

Drugi projekt budowy przyjęto po I wojnie światowej. Kolej na Penang Hill została zaprojektowana przez Arnolda R. Johnsona, który studiował budowę kolei-linowo terenowych w Szwajcarii.

Kolej na Penang Hill otwarto 21 października 1923 roku. Przez dwa miesiące odbywały się przejazdy próbne, uroczysta inauguracja linii miała miejsce 1 stycznia 1924 roku.

W latach 2010-2011 miała miejsce przebudowa i modernizacja kolejki. Wymieniono wagoniki, położono nowe tory, dobudowano krótki odcinek, dzięki czemu pasażerowie nie muszą obecnie przesiadać się do drugiego wagoniku w połowie drogi (wcześniej kolej działała jako dwa osobne odcinki). Wybudowano nową stację dolną z parkingiem. Kolej po remoncie wznowiła ruch 25 kwietnia 2011 roku.

Obecnie trasa kolejki liczy 1996 metrów. Czas przejazdu w jedną stronę wynosi około 5 minut, maksymalna prędkość to 10 metrów na godzinę.

Jak można wyczytać na licznych blogach i w przewodnikach, z samych wagoników niewiele widać, natomiast na szczycie wzgórza znajduje się taras widokowy, z którego roztacza się panorama wyspy Penang.

Ceny biletów dla obcokrajowców są cztery razy wyższe niż dla Malezyjczyków.

Strona internetowa: www.penanghill.gov.my/index.php/en/

Funikular Malezja

Kolejka na Penang Hill (fot. marufish, CC-BY-SA, flickr.com)

Kuala Lumpur Monorail

Integralną częścią transportu publicznego w Kuala Lumpur jest monorail, często widoczny na zdjęciach z malezyjskiej stolicy pojawiających się na blogach i sieciach społecznościowych.

Plany budowy monorailu pojawiły się w na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku. 29 października 1996 roku rząd Malezji podpisał 30-letni kontrakt na budowę, eksploatację i utrzymanie konstrukcji znanej wtedy pod nazwą Peoplemover Rapid Transit Line. Linię miała wybudować KL PRT Sdn Berhad.

Budowa rozpoczęła się w 1997 roku. Ze względu na azjatycki kryzys finansowy prace wstrzymano w grudniu tego roku, jednak już w lipcu 1998 roku zostały wznowione.

Linię otwarto w 2003 roku. Od tamtego czasu kursuje bez większych zmian.

Monorail w Kuala Lumpur to na razie jedyna linia tego typu w Malezji. Linia ma długość 8,6 km i obsługuje 11 stacji. Pojazdy jeżdżą po dwóch równoległych szynach. Cała linia jest monitorowana, w specjalnym pomieszczeniu technicy na żywo obserwują sytuację na trasie.

Monorail oznaczony jest w rozkładzie jazdy jako linia „8”, łączy dworzec kolejowy Kuala Lumpur Sentral z węzłem przesiadkowym Titiwangsa w dzielnicy biznesowej.

Pojazdy obsługujące linię mogą rozwijać prędkość do 80 km/h. W każdym z nich znajduje się 48 miejsc do siedzenia i 196 miejsc do stania. Stacje oddalone są od siebie o 0,5-1 km.

Monorail Kuala Lumpur

Kolej jednoszynowa w Kuala Lumpur (fot. Naz Amir, CC-BY-SA, flickr.com)

Muzeum Kolejnictwa w Kuala Lumpur

Opisywany wcześniej dworzec kolejowy w Kuala Lumpur, wybudowany w 1910 roku, z zewnątrz należy do najpiękniejszych budynków w mieście. Dworzec przeszedł remont generalny w 1986 roku. W 2001 roku ruch dalekobieżny przeniesiono na stację Kuala Lumpur Sentral, a wielu najemców opuściło teren dworca.

Część opustoszałych pomieszczeń przeznaczono na niewielkie Muzeum Kolejnictwa. Do Kuala Lumpur sprowadzono nieużywane wyposażenie ze stacji na terytorium całej Malezji, muzeum otwarto w 2007 roku.

Niestety, jeśli chodzi o atrakcyjność muzeum, to recenzje wskazują na rozczarowanie – nie ma tu klasycznej wystawy taboru jak w podobnych muzeach, jest to muzeum przeznaczone dla osób zainteresowanych historią kolei w Malezji i koleją ogólnie, głównie aspektami technicznymi. Wśród eksponatów znajdziemy wagi, wyświetlacze, a nawet kość słonia, który rzucił się na pociąg próbując bronić swojego stada przed nadjeżdżającym kolosem.

O ile muzeum może rozczarować, to sam dworzec zbiera świetne recenzje również za architekturę wnętrz. Niedostępne dla zwiedzających pozostają pomieszczenia po dawnym hotelu stacyjnym, aby wejść na perony, trzeba kupić bilet na pociąg podmiejski.

Jak wskazują recenzję, warto pospacerować wokół dworca – perły architektury Kuala Lumpur. W ostatnich latach na dworcu prowadzono prace remontowe.

Kochasz podróże? Jeśli tak, zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku. Będzie mi bardzo miło, jeśli udostępnisz ten post znajomym lub dodasz odnośnik do mojego bloga 🙂 Jeżeli jesteś miłośnikiem kolei – TUTAJ – znajdziesz opracowania na temat kolei z całego świata.

 

%d bloggers like this: