Kolej w Singapurze obecnie sprowadza się do sieci kolei aglomeracyjnej wokół miasta Singapur i kilku innych, krótkich linii o charakterze kolei jednoszynowej. Pociągi z Malezji dojeżdżają obecnie do stacji Woodlands.

Do 2011 roku pociągi z Malezji kursowały aż do stacji Tanjong Pagar, jednak ze względu na formalności celne rządy obu krajów zadecydowały o skróceniu tras pociągów do stacji Woodlands, a jeśli wierzyć źródłom internetowym, tory do stacji Tanjong Pagar zostały rozebrane. Dawna stacja końcowa dla pociągów z Malezji w niedalekiej przyszłości ma zostać przekształcona w muzeum kolejnictwa.

W najbliższych latach mają zostać uruchomione pociągi Johor Bahru-Singapore Rapid Transit System. Będą to pociągi podmiejskie, które będą rozpoczynać i kończyć bieg na wydzielonych peronach na stacjach Johor Bahru i Woodlands. Kontrola graniczna i celna odbywać się będzie tylko na stacji początkowej przed wejściem na pokład pociągu, przeprowadzać ją będą funkcjonariusze służb Malezji i Singapuru, po drugiej stronie granicy nie będzie konieczna ponowna kontrola, co znacznie ułatwi podróż.

Mass Rapid Transit w Singapurze

Opisywanie kolei miejskich i aglomeracyjnych to dla mnie droga przez mękę, dlatego tylko w skrócie o Singapurze.

Komunikacja miejska w Singapurze opiera się głównie na autobusach, ale to nadziemna kolej aglomeracyjna cieszy się ogromną popularnością wśród turystów i mieszkańców, bowiem jest najszybszym sposobem na przemieszczanie się po zatłoczonej aglomeracji.

Obecnie sieć kolei aglomeracyjnej liczy około 200 kilometrów, a pociągi kursują na sześciu liniach. Wkrótce się to jednak zmieni, ponieważ planowana jest rozbudowa istniejących linii. W 2030 roku sieć kolei Mass Rapid Transit ma liczyć 360 kilometrów, a 8 z 10 gospodarstw domowych w Singapurze ma być położonych w odległości pozwalającej mieszkańcom w ciągu 10 minut dojść do stacji kolei.

Light Rail Transit w Singapurze

Light Rail Transit to trzy w pełni zautomatyzowane linie kolejowe przypominające monorail wybudowane jako uzupełnienie systemu Mass Rapid Transit. Najstarsza z nich – Bukit Panjang LRT została oddana do użytku już w 1999 roku. Składy na tych liniach kursują bez maszynisty – pociągi są sterowane przez komputer.

Linie Light Rail Transit:

Bukit Panjang LRT – Choa Chu Kang – Bukit Panjang – 14 przystanków, 7,8 km długości.
Sengkang LRT – 14 przystanków, 10,7 km długości.
Punggool LRT – 15 przystanków, 10,7 km długości.

Sentosa Express

Sentosa Express to kolej jednoszynowa (monorail) łącząca Singapur z wyspą Sentosa. Została oddana do użytku w 2007 roku. Długość trasy wynosi 2,1 km, linia ma 4 stacje, a podróż pomiędzy stacją początkową a końcową trwa około 8 minut. Linia jest zautomatyzowana.

Sentosa Express kursuje od 07:00 do 24:00. W godzinach szczytu składy jeżdżą nawet co 3 minuty.

Na stałym lądzie stacja kolejki Sentosa Express położona jest blisko stacji HarbourFront MRT Station, skąd można dojechać pociągami Mass Rapid Transit System do najważniejszych atrakcji Singapuru.

Na wyspę Sentosa dostaniemy się także kolejką gondolową.

Changi Airport Skytrain

Changi Airport Skytrain to w pełni zautomatyzowana kolej jednoszynowa przewożąca pasażerów pomiędzy terminalami lotniska międzynarodowego Changi w Singapurze. Linia została otwarta w 1990 roku i była pierwszą linią kolejową w Azji, na której kursowały pociągi sterowane przez komputer.

Linia Changi Airport Skytrain została przebudowana w latach 2002-2006, w 2006 roku oficjalnie zainaugurowano kursowanie składów w obecnej formie.

Długość linii kolejowych w sieci Changi Airport Skytrain wynosi 6,4 km. Pociągi kursują w godzinach 05:00-02:30 w takcie co 1 lub 4 minuty. W razie konieczności przeprowadzenia bieżących napraw uruchamiana jest zastępcza komunikacja autobusowa.

Planowana jest rozbudowa sieci tej kolei.

Kolej Dużych Prędkości Kuala Lumpur – Singapur

Trwają przygotowania do budowy linii Kolei Dużych Prędkości pomiędzy Kuala Lumpur a Singapurem. Uruchomienie przewozów pasażerskich na tej linii planowane jest dopiero na rok 2026. Linia o długości 350 kilometrów ma zostać zelektryfikowana i wyposażona w nowoczesne systemy sygnalizacji i bezpieczeństwa ruchu.

Po stronie singapurskiej stacją początkową pociągu Kuala Lumpur – Singapur będzie stacja Jurong East (dziś jest tam stacja Mass Rapid Transit), po stronie malezyjskiej stacja Bandar Malaysia, która zostanie wybudowana 7 kilometrów od centrum Kuala Lumpur. Pociągi będą zatrzymywać się na sześciu stacjach: Putrajaya, Seremban, Ayer Keroh, Muar, Batu Pahat i Iskandar Puteri – na tej ostatniej będzie przeprowadzana singapurska odprawa graniczna, natomiast Malezyjczycy przeprowadzą kontrolę graniczną na stacji nazwanej Kuala Lumpur, choć położonej siedem kilometrów od centrum. Część pociągów pojedzie bez postojów – trasę o długości 350 km mają pokonywać w 90 minut.

UWAGA!!! Co jakiś czas w mediach pojawiają się informacje o porzuceniu projektu, później kolejne informacje, że linia jednak będzie budowana i tak w kółko.

Sentosa Monorail (ciekawostka)

W latach 1982-2005 na wyspie Sentosa kursowała kolej jednoszynowa. Kolej ta miała być w założeniu głównym środkiem transportu po wyspie i wybudowano trasę okrężną o długości 5,8 km łączącą największe atrakcje turystyczne wyspy.

Nie zachowało się wiele informacji na temat tej kolei. Początkowo uruchomienie kolei przyciągnęło turystów na wyspę, jednak inwestycje i zmiany na rynku spowodowały, że utrzymywanie kolei jednoszynowej było nieopłacalne i w 2005 roku została zamknięta, a głównym środkiem transportu na wyspie znów stały się autobusy.

Historia kolei w Singapurze

Pierwszy rozdział historii kolei w Singapurze to era tramwajów parowych.

Tramwaje parowe

W roku 1882 przyjęto zarządzenie przewidujące budowę pięciu linii tramwajowych. Budowa linii rozpoczęła się pod koniec 1884 roku, pierwsze szyny położono w kwietniu 1885 roku. W tym samym roku zakończono budowę pierwszego odcinka, odebrano ładunek zamówionych składów (4 lokomotywy i 14 wagonów).

Regularne przewozy tramwajowe zainaugurowano 3 maja 1886 roku na linii 3 pomiędzy Tanjong Pagar a Johnston’s Pier. Do końca 1887 kursowały już linie 1,2,3. Tramwaje przez pierwsze miesiące cieszyły się bardzo dużą popularnością, jednak wkrótce rikszarze przerobili swoje pojazdy tak, aby jeździły po torach tramwajowych i pasażerowie woleli zapłacić za przewóz mniej rikszarzom – drogi w Singapurze były wtedy w fatalnym stanie i po torach jeździło się znacznie szybciej. Nikt nie potrafił sobie poradzić z problemem i już pod koniec 1892 roku zamknięto linie 1 i 2, linia 3 była przeznaczona tylko do przewozów towarowych. Ostatni odcinek linii nr 3 zamknięto w 1894 roku. Tory rozebrano, a tabor sprzedano.

Tramwaje elektryczne

W 1891 roku inżynier Buckley zbudował krótką doświadczalną linię tramwajową z zasilaniem elektrycznym wokół doku przy Nowym Porcie. 16 września 1891 roku w obecności sułtana i wpływowych obywateli przeprowadził eksperyment. Szczegółów eksperymentu źródła nie podają, ale pod wrażeniem sułtan był pod wrażeniem działania tramwaju elektrycznego i zezwolił na budowę linii tramwajowej.

Rok później ukończono budowę pierwszej linii tramwaju elektrycznego w pobliżu rezydencji sułtana w Kranji. 12 września 1892 roku odbył się uroczysty przejazd tramwaju dla sułtana i zaproszonych gości. W relacji z ówczesnej gazety pojawiają się wątpliwości, co do zasadności budowy linii, bowiem niektórzy patrzyli z niechęcią na nowy środek transportu. Podobno linię wkrótce rozebrano

W 1905 roku zbudowano sieć tramwajów elektrycznych w Singapurze, w tym samym roku rozpoczęły się regularne przejazdy dla pasażerów. Tramwaje kursowały do 1927 roku, kiedy z powodów finansowych linie tramwajowe zamknięto.

Początki kolei

Pierwsze plany budowy linii kolejowej w Singapurze pojawiały się już w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Długi czas zajęło przygotowanie projektu linii, kosztorysu oraz zamówienie taboru, aż w końcu w latach 1900-1902 wybudowano linię kolejową Singapur – Kranji. 1 stycznia 1903 roku otwarto odcinek Singapur – Bukit Timah, 10 kwietnia 1903 roku Bukit Timah – Singapur. Z Kranji odpływał prom przewożący pasażerów i ładunki towarowe na terytorium dzisiejszej Malezji. Długość linii wynosiła około 26 km.

W 1906 roku rozpoczęto budowę dodatkowego odcinka, który otwarto w 1907 roku (Tank Road – Pasir Panjang).

17 września 1923 roku została otwarta linia kolejowa Woodlands – Johor Bahru (dzisiejsza Malezja), 1 października 1923 roku zainaugurowano przewozy pasażerskie na tej linii.

Następne dziesięciolecia historii kolei w Singapurze były związane głównie z budową krótkich linii kolejowych o znaczeniu militarnym, czyli wykorzystywanych głównie przez wojsko. Myślę, że historię tych linii mogę pominąć.

Źródła:

[1] www.lta.gov.sg/content/ltaweb/en/public-transport/mrt-and-lrt-trains.html
[2] www.sgtrains.com/network.html
[3] landtransportguru.net/train/changi-airport-skytrain
[4] www.railwaygazette.com/news/high-speed/single-view/view/kuala-lumpur-singapore-high-speed-line-to-open-in-2026.html
[5] searail.malayanrailways.com/Trams/04%20Straits%20Times%20Weekly%20Issue,%2013%20September%201892,%20Page%20554.jpg
[6] searail.malayanrailways.com/Singapore/SRhistory.htm
[7] searail.malayanrailways.com/Trams/trams.htm
[8] remembersingapore.org/singapore-railway

Kochasz podróże? Jeśli tak, zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku. Będzie mi bardzo miło, jeśli udostępnisz ten post znajomym lub dodasz odnośnik do mojego bloga 🙂 Jeżeli jesteś miłośnikiem kolei – TUTAJ – znajdziesz opracowania na temat kolei z całego świata.