Kantabria to wspólnota autonomiczna położona w północnej Hiszpanii nad Zatoką Baskijską. Od strony zachodniej graniczy z Asturią, od południa z Kastylią i Leonem, a ze wschodu z Krajem Basków. Największe atrakcje Kantabrii odbiegają od największych atrakcji większości hiszpańskich regionów, bowiem Kantabria nie ma wiele do zaoferowania, przynajmniej pod względem architektonicznym.

Największe atrakcje Kantabrii to przede wszystkim plaże, ewentualnie winiarnie. W artykule skupiłem się głównie na atrakcjach architektonicznych.

Santander

Stolica Kantabrii, średniej wielkości miasto (ok. 170 tys. mieszkańców), dawniej popularny wśród Polaków ze względu na tanie loty z Polski. Ośrodek przemysłowy. Pod względem architektonicznym nie zachwyca. Dużą zasługę ma w tym pożar, który w 1941 roku przez dwa dni trawił zabytki miasta.

Najbardziej znane zabytki Santander to gotycka katedra z lat 1217-1310, wielokrotnie przebudowywana oraz położony na szczycie wzgórza Palacio de la Magdalena – królewska rezydencja zbudowana na początku XX wieku. Do zwiedzania udostępniono część pomieszczeń z oryginalnym wyposażeniem. Rezydencję otacza park z widokami na morze i klify, po drodze można wstąpić do niewielkiego zwierzyńca. Pozostałe atrakcje Santander to plaże, dużą popularnością cieszy się także Muzeum Morskie.

Dodatkową atrakcją dla miłośników transportu jest kolej linowo-terenowa Ascensor Río de la Pila.

Dojazd pociągiem: Przez Santander przebiega wąskotorowa linia kolejowa FEVE. Kursuje tu niewiele pociągów, głównie z Oviedo lub Bilbao i kilka linii podmiejskich. Kursują pojedyncze pociągi dalekobieżne z Madrytu.

Castro Urdiales

Leżące nad Zatoką Biskajską Castro Urdiales to trzecie pod względem wielkości miasto Kantabrii (ponad 30 tysięcy mieszkańców), znane również jako Flavióbriga, bo nazwę taką nosiła osada rzymska w tym miejscu. Większość osób przyjeżdża wypocząć na tutejszych plażach, natomiast nie będą zawiedzeni miłośnicy architektury – wśród współczesnej zabudowy zachowała się nieduża zabytkowa część z domami z charakterystycznymi drewnianymi, przeszklonymi balkonami, najlepiej widocznymi na Placu Ratuszowym.

Symbolem miasta są natomiast dwa zabytki położone na wzgórzu tworzącym półwysep nad morzem. Gotycki kościół Santa María de la Asunción był budowany od XIII do XV wieku. Tuż obok stoi zamek z latarnią morską wybudowany w połowie XIX wieku. Przez stary most można przejść do ruin dawnego kościoła. Dla ambitnych cmentarz z końca XIX wieku.

Poza centrum przykuwa uwagę zabytkowy budynek Palacio de Ocharan, ale nie jest dostępny do zwiedzania.

Dojazd pociągiem: do Castro Urdiales nie dojeżdżają pociągi. Najbliższa stacja kolejowa to Muskiz w Kraju Basków, gdzie kończą bieg pociągi podmiejskie linii C2 ze stacji Ortuella lub Bilbao Abando.

Santillana del Mar

Santillana del Mar to bardzo ładne miasteczko z zachowaną średniowieczną zabudową z kamienia, zamieszkane przez około 4 tysięcy mieszkańców. Najważniejszy zabytek w centrum miasta to XII-wieczna kolegiata Santa Juliana. Na tle zabudowy wyróżniają się dawne rezydencje arystokratów. W miasteczku powstało kilka muzeów. Należy wymienić Muzeum Diecezjalne z kolekcją rzeźb i figur z okolicznych kościołów, małe Muzeum Zabawek, czy Muzeum Tortur i Inkwizycji.

Dojazd pociągiem: Wprawdzie do Santillana del Mar nie dojeżdżają pociągi, ale stosunkowo blisko czynne są stacje kolejowe w okolicach miasta Torrelavega. Najbliższa z nich to Puente San Miguel, oddalona o 4 kilometry od miasteczka. Z pozostałych stacji jest 5-6 kilometrów. Zatrzymują się na nich pociągi FEVE relacji Santander -Cabezón de la Sal.

Jaskinia Altamira

Na niemal wszystkich listach największych atrakcji Kantabrii widnieje położona w pobliżu Santillana del Mar słynna jaskinia Altamira z prehistorycznymi malowidłami, która mogłaby być osobnym punktem na liście Największe atrakcje Kantabrii. Przypadkowo odkryta w 1868 roku przez miejscowego myśliwego, a zbadana dopiero w 1879 roku, po ponad stu latach od odkrycia została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. W jaskini panuje specyficzny mikroklimat, dlatego nie jest dostępna dla zwiedzających – podobno tylko w piątki wpuszczanych jest 5 osób wyłonionych poprzez losowanie. Utworzono za to muzeum z repliką jaskini.

Warto wiedzieć, że początkowo malowidła odkryte przez archeologa-amatora Marcelino de Satuolę eksplorującego jaskinię z ośmioletnią córką, przez wiele lat były uznawane za mistyfikację. Na wydanych przez niego w 1880 roku raportach z opisami malowideł ówcześni czołowi naukowcy nie pozostawili suchej nitki. Dopiero podobne odkrycia w innych jaskiniach pozwoliły na przeprowadzenie szczegółowych badań i uznanie autentyczności malowideł.

Dojazd pociągiem: patrz wyżej

Jaskinia El Soplao

Jeśli chodzi o jaskinię Altamira, to tylko nieliczni szczęśliwcy mają możliwość zwiedzenia jaskini. Reszta musi zadowolić się jej repliką w pobliskim muzeum. Na szczęście Kantabria to region bogaty w jaskinie, więc można zwiedzić na przykład interesującą jaskinię El Soplao.

W jaskini El Soplao od połowy XIX wieku do 1979 roku działała kopalnia rudy cynku i ołowiu. Po zamknięciu nierentownej kopalni wyrobisko zaczęli badać speleolodzy. Okazało się, że tereny dawnego wyrobiska kryją heliktyty – nacieki na sufitach rozchodzące się w nieregularnym kształcie, we wszystkich kierunkach, co czyni jaskinię unikatową w skali światowej. Ciekawostką są także stalaktyty i stalagmity przypominające ludzkie sylwetki.

Dla zwiedzających udostępniono tylko część jaskini, przy czym do wyboru są dwie trasy – zwykła (zwiedzanie trwa około godziny) i przygodowa (co najmniej trzy godziny), ze zwiedzaniem w wyposażeniu ochronnym.

Po kopalni zachował się krótki fragment kolejki kopalnianej, którą, jeśli wierzyć relacjom podróżników, można się przejechać. Bilety warto rezerwować przez internet ze względu na bardzo dużą liczbę chętnych.

W pobliżu znajduje się kilka innych godnych uwagi jaskiń udostępnionych do zwiedzania.

Dojazd pociągiem: do jaskini El Soplao nie dojeżdżają pociągi. Najbliższa stacja kolejowa położona jest w oddalonym o 10 kilometrów Rioz, gdzie zatrzymują się pociągi wąskotorowe FEVE Oviedo – Santander.

Comillas

Małe miasteczko nad morzem (ok. 2 tys. mieszkańców), od połowy XIX wieku popularne miejsce wypoczynku hiszpańskiej rodziny królewskiej. W ostatnich latach częsty cel jednodniowych wycieczek z Santanderu.

Wśród współczesnej zabudowy znajdziemy brukowane uliczki z zabytkowymi domami z przeszklonymi balkonami, warto odwiedzić także zabytkowy cmentarz. Symbolem Comillas są jednak dwa bardzo znane zabytki. Pierwszy z nich to willa El Capricho (Kaprys) zaprojektowana przez słynnego architekta Antoniego Gaudiego jeszcze zanim stał się sławny. Jest to jeden z trzech budynków zaprojektowanych przez niego poza Katalonią (dwa pozostałe znajdują się na terenie wspólnoty Kastylia i León). Budowany w latach 1883-1889 z elementami stylu mudejar. Obecnie w budynku mieści się muzeum.

Pięknie wygląda również Palacio de Sobrellano zbudowany w 1881 roku dla pierwszego markiza Comillas. Meble do tego neogotyckiego pałacu zaprojektował także Antonio Gaudi. Zwiedzanie tylko z przewodnikiem, tuż obok kaplica.

Bardzo dobre wrażenie robi budynek uniwersytetu mieszczącego się w dawnym klasztorze Jezuitów. Możliwe jest zwiedzanie części obiektu.

Dojazd pociągiem: do Comillas nie dojeżdżają pociągi. Najbliższa stacja kolejowa to Cabezón de la Sal, oddalona od miasteczka o 12 kilometrów. Na stacji kończą bieg pociągi podmiejskie z Santander.

Park Narodowy Picos de Europa

Park narodowy na północy Hiszpanii, jeden z najstarszych parków narodowych w Hiszpanii i w Europie (utworzony w 1918 roku). Los Picos de Europa to pasmo górskie w Górach Kantabryjskich, rozciągających się na obszarze Asturii, Kantabrii oraz Kastylii i León.

Pasmo Los Picos de Europa to doskonałem miejsce dla miłośników wędrówek górskich. Z atrakcji czekających podczas wędrówek należy wymienić Ruta del Cares – szkal turystyczny wytyczony nad kanionem rzeki Cares. Jedenastokilometrowy szlak łączy dwie górskie wsie – to tak naprawdę wąska ścieżka, na długim odcinku prowadząca nad przepaścią, Jeziora Covadonga – dwa jeziora leżące na wysokości 1100 m n.p.m., Sanktuarium Covadonga z częścią wybudowaną w jaskiniach oraz szczyt Naranjo de Bulnes efektownie prezentujący się z punktu widokowego w Asiego.

W Parku Narodowym wyznaczono wiele kilometrów szlaków turystycznych. Warto zwiedzić wieś Bulnes, do której można się dostać jedynie stromym pieszym szlakiem lub koleją linowo-terenową z Poncebos przez wydrążony w skale tunel. Krótki przejazd koleją linowo-terenową jest jednak bardzo drogą atrakcją.

Dojazd pociągiem: w pobliżu pasma góskiego Picos de Europa nie prowadzą linie kolejowe. Najbliżej szlaków znajduje się kilka stacji linii kolei wąskotorowej FEVE (obecnie część Renfe) pomiędzy Santander a Gijón. Bez względu na wybór stacji, do pokonania pozostanie 40-60 kilometrów.

Potes

Miejscowość położona u zbiegu czterech dolin i dwóch rzek. Potes liczy trochę ponad tysiąc mieszkańców i należy do chętnie odwiedzanych miejsc, ponieważ leży tuż przy Parku Narodowym Picos de Europa.

Charakter nadaje miasteczku rzeka Quiviesa, przecinająca centrum na pół. To właśnie z mostów nad rzeką i promenady pochodzą najładniejsze zdjęcia Potes. Najciekawszy z mostów – most San Cayetano – pochodzi z XIII wieku. Na jednym z końców mostu znajduje się kaplica.

Niewielkie centrum Potes składa się z labiryntu wąskich ulic i domów przeważnie wybudowanych w XVII i XVIII wieku. Najważniejszym zabytkiem miasta jest wieża Torre del Infantado. Wieża ma 6 kondygnacji, na jej szczyt można wejść pieszo lub wjechać windą i podziwiać stamtąd panoramę miasta. W drugiej z miejskich wież – Orejón de la Lama z XV wieku – urządzono wystawę dotyczącą średniowiecznych procesów czarownic, tortur i okultyzmu.

Potes znane jest również odbywających się tu w listopadzie targów bydła. W każdy poniedziałek odbywa się tu targ, gdzie miejscowi kupcy sprzedają regionalne produkty. W okolicy liczne możliwości aktywnej turystyki.

Dojazd pociągiem: do Potes nie da się dojechać pociągiem. Miejscowość położona jest bardzo daleko od linii kolejowych.

El Monasterio de Santo Toribio

El Monasterio de Santo Toribio to zespół zabytkowych budowli sakralnych położonych na wschodnim krańcu pasma górskiego Picos de Europa. Jest najważniejszym przystankiem na jednym ze szlaków pielgrzymkowych do Santiago de Compostela.

Klasztor został założony w VII wieku przez biskupa o imieniu Toribio, krzewiącego wiarę chrześcijańską wśród mieszkańców gór. Według legendy mieszkańcy dołączyli do niego, kiedy zobaczyli, jak wół i osioł pomagają biskupowi w budowie świątyni. Obszar wokół Picos de Europa nigdy nie został zdobyty przez Maurów.

Najcenniejszą relikwią przechowywaną w klasztorze jest fragment krzyża, na którym ukrzyżowano Jezusa – największy zachowany fragment na świecie. W okolicy znajduje się kilka pustelni, a do samego klasztoru dociera niewielu pielgrzymów, ponieważ położony jest na odludziu.

Dojazd pociągiem: Klasztor położony jest daleko od linii kolejowych.

Park Natury Cabárceno

Na liście Największe atrakcje Kantabrii nie mogło zabraknąć parku Cabárceno. Jest to park utworzony na terenach po odkrywkowej kopalni. Zajmuje powierzchnię 750 ha. Na terenach pokopalnianych w warunkach pół-naturalnych żyją egzotyczne zwierzęta, między innymi żyrafy, strusie, nosorożce – łącznie około stu gatunków z pięciu kontynentów.

Park można zwiedzać samochodem (safari) lub kolejką linową. Sieć dróg po parku liczy 20 kilometrów i została wytyczona wzdłuż wąwozów, jezior oraz punktów widokowych. Dodatkowo przygotowano pawilon z licznymi gatunkami węży. Na terenie parku wyznaczono miejsca parkingowe, miejsca do pikniku, działają też lokale gastronomiczne.

Utworzony w celach edukacyjno-kulturalnych, szybko stał się popularną atrakcją turystyczną i zyskuje bardzo dobre recenzje.

Dojazd pociągiem: Najbliższe stacje kolejowe to Santander i La Cantabrica. Położone są 8-9 kilometrów od parku.

Lubisz podróże koleją i poznawanie nowych miejsc? Chcesz być na bieżąco z ofertami promocyjnymi na kolei? Zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku, Twitterze i Instagramie.  Natomiast TUTAJ znajdziesz informacje na temat kolei z całego świata.

Wsparcie bloga
Jeśli spodobał ci się blog, warto go wesprzeć drobną darowizną TUTAJ. Opracowanie wielu artykułów trwa tygodniami, ich aktualizacja rozbudowa i rozbudowa latami. Bez pieniędzy nie da się utrzymać i rozwijać ambitnych projektów, a w dzisiejszym świecie zarabia się na płytkich, tabloidowych treściach. Zapraszam również nasz fanpage na Facebooku.