Kolej w Bułgarii łączy największe miasta i dociera do małych miast z niskimi potokami pasażerskimi. Pociągi w Bułgarii nie należą do najnowszych i najwygodniejszych, ale w najbliższych latach koleje bułgarskie przeprowadzą wymianę taboru, co pozwoli na wygodniejszą podróż pociągiem po kraju.

Podróżowanie pociągiem może być również utrudnione ze względu na liczne remonty. W 2025 roku dużo pociągów rozpoczynających i kończących bieg w Sofii było odwoływanych ze względu na remont węzła kolejowego.

Przewoźnik narodowy: Balgarski darzhavni zheleznitsi (Български държавни железници)
Strona internetowa: www.bdz.bg
Fanpage kolei bułgarskich na Facebooku
Ostatnia aktualizacja: 17.06.2025

-> WSPARCIE STRONY<—

Stworzenie i aktualizacja takiego artykułu to wiele tygodni pracy. W dzisiejszych czasach na takich treściach nie da się zarobić. Jeśli informacje okażą się przydatne w planowaniu podróży, możesz mnie wesprzeć drobną darowizną, co umożliwi mi utrzymanie i rozwój strony. 

Spis treści:

1. Kolej w Bułgarii – najważniejsze strony
2. Połączenia międzynarodowe
3. Podróż koleją po Bułgarii
4. Kolej doliny rzeki Iskyr
5. Kolej Septemvri – Dobrinishte
6. Koleje parkowe w Bułgarii
7. Muzeum Transportu i Komunikacji w Ruse
8. Koleje linowo-terenowe

1. Kolej w Bułgarii – najważniejsze strony

razpisanie.bdz.bg – wyszukiwarka połączeń kolei bułgarskich z cenami.

Rozkład jazdy pociągów międzynarodowych na stronie kolei bułgarskich.

Mapa połączeń ze strony kolei bułgarskich

Uwaga!!! Niektóre informacje na stronie kolei bułgarskiej typu godziny otwarcia kas z biletami międzynarodowymi mogą być nieaktualne. 

Najpopularniejsze trasy pociągów dalekobieżnych:

Sofia – Płowdiw – (- Dimitrovgrad)
Sofia – Widyń
Sofia – Warna
Sofia – Burgas

2. Połączenia międzynarodowe 

Bułgaria posiada połączenia kolejowe z krajami ościennymi, aczkolwiek podróż jest skomplikowana.

Grecja

Według strony kolei bułgarskich w 2025 roku nie kursują pociągi pomiędzy Grecją a Bułgarią.

Rumunia

Pomiędzy Bułgarią a Rumunią kursują następujące pociągi:

a) pociąg Widyń – Krajowa – jedna para pociągów dziennie. Długa i powolna podróż raczej dla miłośników kolei
b) w sezonie istnieje bezpośrednie połączenie kolejowe Bukareszt – Sofia. Poza sezonem rumuński Siemens Desiro kursuje na trasie Bukareszt – Ruse, a w Ruse trzeba się przesiąść na pociąg do Sofii.

Szczegółowe informacje na stronie kolei bułgarskich.

Węgry

W grudniu 2016 zlikwidowano pociąg bezpośredni Budapeszt – Widyń – Sofia kursujący przez most Danube 2. Trudno się dziwić, ponieważ czas przejazdu pociągiem i ceny biletów nie pozwalały na konkurowanie z przewozami autobusowymi (24 godziny jazdy pociągiem, w porównaniu do 7-9 godzin jazdy autobusem).

Serbia

W 2025 roku, z powodu modernizacji linii kolejowej Nisz – Dimitrovgrad, nie kursują pociągi z Serbii do Bułgarii.

Turcja

W okresie obowiązywania rozkładu jazdy 2024/2025 kursuje pociąg Sofia – Halkali (przedmieścia Stambułu). W rozkładzie międzynarodowym podanym przez koleje bułgarskie (odnośnik na początku) w trakcie aktualizacji artykułu wyświetlała się tylko część pliku pdf z rozkładem poza sezonem letnim.

Macedonia Północna

Nie kursują bezpośrednie pociągi pomiędzy Bułgarią a Macedonią Północną, ale miłośnicy kolei lub ambitni podróżnicy mogą pojechać pociągiem regionalnym do Kjustelndil, skąd trzy razy w tygodniu (środa, sobota, niedziela) kursują pociągi regionalne do stacji Gjueshevo, gdzie znajduje się przejście graniczne z Macedonią. Dalej stopem do Kumanowa. Oczywiście nie polecam tej opcji, przejazd z Sofii do Gjuesheva zajmie co najmniej sześć godzin, potem przejście przez granicę, podróż do Kumanova i stamtąd do Sofii. Autokarem z Sofii do Skopje dojedziemy natomiast w sześć godzin. Macedończycy rozpoczęli budowę linii kolejowej z Kumanowa do Gjusheva, ale jak donoszą czytelnicy, prace idą bardzo powoli.

3. Podróż koleją po Bułgarii

Kolej w Bułgarii pod względem taboru prezentuje różny poziom. Stare wagony w pociągach dalekobieżnych są niewygodne, a w upałach dochodzących do 40 stopni Celsjusza podróż takim pociągiem z przedziałami ośmioosobowymi i brakiem klimatyzacji to koszmar.

Kilka pociągów dalekobieżnych zestawionych jest z wygodnych wagonów kupionych od kolei niemieckich.

Część pociągów regionalnych obsługują zespoły trakcyjne Siemens Desiro (przeciętne, ale klimatyzowane), w innych kursują poniemieckie wagony Deutsche Bahn Regio (całkiem wygodne), czasami trafiają się jeszcze sowieckie pociągi RVR.

Na najważniejszych trasach pociągi jeżdżą z predkością 50-80 km/h, na regionalnych ze znacznie niższą. Na przykład na trasie Kjustendil – Gjushewo prędkość pociągu wynosi 15-25 km/h.

– przy podróżach pociągami nocnymi zaleca się wykupienie miejsca w wagonach sypialnych.

– wagony sypialne są wygodne, ceny niewygórowane, podróżnicy nie potwierdzają informacji o prysznicach w niektórych wagonach. O ile mi wiadomo, koleje bułgarskie korzystają z wygodnych wagonów wyprodukowanych w Turcji.

– dworce kolejowe są bardzo zaniedbane, wyjątki to wyremontowany dworzec główny w Sofii oraz dworzec Trapezica w Wielkim Tyrnowie, jak również dworce w Burgas i Warnie po remoncie.

4. Kolej wąskotorowa Septemvri – Dobrinishte

Jedną z największych atrakcji turystycznych Bułgarii jest kolej wąskotorowa Septemvri – Dobrinishte w pasmie górskim Rodopów. Stacja początkowa kolejki – Septemvri – leży pomiędzy Sofią a Płowdiwem, więc z obu tych miast bardzo łatwo można dojechać na przesiadkę. Teoretycznie przejazd wąskotorówką można potraktować jako wycieczkę jednodniową, jednak trasa liczy aż 125 kilometrów, a pociąg w jedną stronę jedzie około pięciu godzin, warto więc przynajmniej jeden dzień przenocować, a drugiego dnia na przykład pozwiedzać Bansko.

Rozstaw torów na linii wynosi 760 mm – wybór rozstawu wąskotorowego podyktowany był względami ekonomicznymi przy budowie łuków i tuneli, a także oszczędnością czasową skomplikowanych prac inżynieryjnych. Pierwszy odcinek o długości 38,5 kilometra z Septemvri do Velingradu otwarto 1 sierpnia 1926 roku, ostatni pomiędzy stacjami Bansko a Dobrinishte (6,6 km) dopiero 9 grudnia 1945 roku. Planowano wydłużenie trasy z Dobrinishte do Goce Delčev, ale do realizacji planów nigdy nie doszło. Ze stacji Varvara wybudowano ponadto odgałęzienie do miasta Pazardżik (16 km) – na tej trasie pociągi kursowały do 2002 roku.

 

Podróżnicy opisują linię Septemvri – Dobrinishte jako piękną linię z serpentynami, górami, lasami, wodospadami i tunelami. Najpiękniejszy odcinek to Varvara – Velingrad, gdzie najpierw pociąg wjeżdża do kanionu rzeki Czepinskiej, po przejeździe torami po nasypie wijącym się wzdłuż rzeki następuje przejazd tunelami. Za stacją Cepina pociąg powoli wjeżdża pod górę aż do stacji Konstandovo. Później niewielki zjazd aż do Velingradu – coraz bardziej popularnego miasta uzdrowiskowego. Do Avramova kolejny podjazd. Avramovo to stacja położona na wysokości 1267 metrów, co czyni ją najwyżej położoną stacją kolejową na Bałkanach.

Na odcinku pomiędzy stacjami Sveta Petka a Avramovo (10 km) wybudowano aż 17 tuneli. Różnica wysokości pomiędzy stacjami to 224 metry, a w linii prostej dzieli je 3,5 km. Tunele są wąskie i w razie wypadku lub osunięcia się ziemi byłby problem z ewakuacją pasażerów.

Jak podają różne strony, w tej części Bułgarii widoczne są wpływy muzułmańskie, można też spotkać Pomaków – muzułmańskich Słowian zamieszkujących tę część Rodopów.

Z pozostałych stacji i stacyjek najbardziej interesująca to Bansko – podobno bardzo ładne średniowieczne miasto. W sezonie zimowym sporo turystów przyjeżdża do Banska i okolic na narty. Dawniej przy dworcu znajdowało się cmentarzysko lokomotyw i wagonów; nie mam informacji, jak jest obecnie.

Ostatnie sześć kilometrów do Dobrinishte to łagodny zjazd i piękne widoki.

Bansko i Dobrinishte to także świetne bazy wypadowe do wycieczek po szlakach górskich i Parku Narodowym Pirin.

Pociągi zestawione są z lokomotywy spalinowej i starych wagoników. W wagonach znajduje się toaleta turecka. Nie ma klimatyzacji; należy się także przygotować na sporą różnicę temperatur na trasie oraz zaopatrzyć się w prowiant, bowiem kolejka przejeżdża przez tereny rzadko zaludnione, a na stacjach pośrednich nie będzie możliwości zakupu artykułów spożywczych.

Kolej wąskotorowa Septemvri – Dobrinishte to z pewnością świetna propozycja dla miłośników podróżowania koleją i nie tylko.

Co jakiś czas uruchamiane są pociągi turystyczne zestawione z lokomotywy parowej i dwóch wagonów retro, na co dzień stacjonujących w Septemvri. Pociąg zwykle jedzie tylko na odcinku Septemvri – Velingrad. Co ciekawe – lokomotywa parowa 609.76 obsługująca pociągi turystyczne na tej linii została wyprodukowana w 1949 roku w Chrzanowie. Informacje na podstawie strony www.spvd.cz/index.php/bulharsko/uzkorozchodna-trat-septemvri-dobriniste

5. Kolej doliny rzeki Iskyr

Odcinek linii kolejowej Sofia – Gorna Orjachowica pomiędzy stacjami Sofia a Czerwony Brzeg bywa zaliczany do najpiękniejszych linii kolejowych w Europie. Tory wiodą wzdłuż rzeki Iskyr, otoczonej przez góry, a potem piękne formacje skalne. Linią warto się przejechać dla pięknych widoków. Przez najładniejszy odcinek przejeżdżają pociągi pospieszne Sofia – Bukareszt i Sofia – Warna, osoby wysiadające na stacjach pośrednich mogą skorzystać z pociągów osobowych Sofia – Mezdra oraz Mezdra – Pleven. Trasę przejeżdżałem dwa razy. Raz w nocy, drugi raz pod wieczór, kiedy zapadał zmrok i lał ulewny deszcz, więc zdjęć nie mam. Szczerze mówiąc nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak na miłośnikach kolei.

NAJWAŻNIEJSZE STACJE:

Svoge – duża gmina; dobry punkt początkowy do wycieczek górskich.

Lakatnik – mała wieś. Dworzec kolejowy Lakatnik leży około 8 kilometrów od wsi, natomiast tuż przy dworcu znajdują się malownicze skały (Лакатнишки скали), popularne wśród Bułgarów i zagranicznych turystów. Skały poprzecinane są szlakami turystycznymi, a z góry rozpościera się piękna panorama doliny rzeki Iskyr.

Zverino – wieś nad rzeką Iskyr. Brak atrakcji, można stąd natomiast rozpocząć wycieczkę w góry.

Ljutibrod – kolejna wieś nad rzeką. Godna uwagi ze względu na charakterystyczne formacje skalne powstałe na miejscu dawnej twierdzy Ritlite oraz pozostałości po średniowiecznej osadzie Korinten.

Mezdra – ważny węzeł kolejowy. Brak atrakcji turystycznych.

Sinjo Bardo – nic ciekawego pod względem architektonicznym; w pobliżu formacje skalne, monastyr i nieczynny most pośrodku niczego.

Kunino – na takie wioski mówią „wiocha zabita deskami”. Ze stacji bardzo blisko do skał, po których można w samotności wędrować. Najsłynniejsza skała to „Николов Чукар”.

Karlukovo – wieś znana z jaskini krasowej „Prochodna”, przebijającej jedno ze wzniesień na wylot. Również formacje skalne, dodatkowo średniowieczna cerkiew.

Czerwony Brzeg – czternastotysięczne miasto bez atrakcji turystycznych.

6. Koleje parkowe

W Bułgarii działają dwie wąskotorowe koleje parkowe. Są to kolejki o marginalnym znaczeniu, zamieszczam je tylko dla miłośników kolei.

Kolej dziecięca w Płowdiwie – Płowdiw to jedno z najczęściej odwiedzanych przez turystów bułgarskich miast i trudno się dziwić, bowiem na tle reszty kraju prezentuje się solidnie. Jedną z mało znanych atrakcji Płowdiwu jest kolejka dziecięca w parku przy Wzgórzu Młodzieży (Младежки хълм) w parku miejskim.

Budowa kolei dziecięcej rozpoczęła się w 21 kwietnia 1979 roku w 35 rocznicę powołania do życia organizacji pionierskiej „Septemvrishte”. Linię kolejową budowali uczniowie z pomocą dorosłych pracujących w czynie społecznym. Tabor do obsługi linii pochodził z zamkniętej w 1954 roku wąskotorowej linii kolejowej Kocherinovo – Rylski Monastyr.

Kolej została uroczyście otwarta 23 września 1979 roku.

W 1997 roku kolej zamknięto, jej los stał pod dużym znakiem zapytania. Ponowne otwarcie nastąpiło 10 lat później – w 2007 roku. W 2013 roku linia została wyremontowana.

Obecnie kolej kursuje przez cały rok – sześć pociągów dziennie poza poniedziałkami i wtorkami, kiedy pociągi nie wyjeżdżają w trasę. Trasa liczy 1090 metrów długości; pociąg przejeżdża przez mostek i pięćdziesięciometrowy tunel. Rozstaw torów to 600 mm. Przejazd tam i z powrotem trwa 25 minut, a prędkość maksymalna to 8,5 km/h. Pociąg zestawiony jest z lokomotywy i trzech wagoników, mogących pomieścić łącznie 50 pasażerów.

Kolej dziecięca w Kyrdżali –  druga kolej parkowa została wybudowana w Kyrdżali – średniej wielkości mieście przemysłowym w południowo-wschodniej części kraju. Kolej dziecięca w Kyrdżali jest starsza niż kolej w Płowdiwie – została oddana do użytku 30 września 1962 roku w Parku „Prostor” w centrum miasta. Kolej przez dziesięciolecia była symbolem miasta; później podobnie jak w płowdiwska kolej dziecięca popadała w ruinę po przemianach ustrojowych i pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku została zamknięta.

Ponowne otwarcie po remoncie linii i wymianie taboru nastąpiło w 2006 roku. Trasa kolei liczy 1210 metrów. W internecie jest bardzo mało informacji na jej temat.

Kolej nie jest zaznaczona na mapach Google, jednak pociąg i trasę widać na Google Street View – niektóre ścieżki w parku Prostor zostały zarejestrowane przez samochód koncernu.

Do Kyrdżali dojedziemy z Dimitrovgradu pociągiem relacji Stara Zagora – Podkova w kierunku stacji Podkova.

7. Muzeum Transportu i Komunikacji w Ruse

Jedyne bułgarskie muzeum, w którym możemy zobaczyć eksponaty dotyczące historii tamtejszej kolei, nie znajduje się w stolicy kraju, tylko w zupełnie innym miejscu w Ruse. Mieści się ono w budynku pierwszej stacji kolejowej w Bułgarii. Sama stacja została wpisana na listę zabytków.

Muzeum zostało otwarte dla zwiedzających w 1996 roku z okazji setnej rocznicy powstania Kolei Bułgarskich. Na wystawie mieszczącej się w budynku stacji można zobaczyć liczne zdjęcia, dokumenty, sprzęt komunikacyjny oraz elementy wyposażenia pracowników kolei. Na dworze natomiast znajduje się wystawa lokomotyw parowych i zabytkowych wagonów jeżdżących niegdyś po bułgarskich torach.

Muzeum znajduje się nad brzegiem Dunaju i według informacji w przewodnikach czynne jest od poniedziałku do soboty od 9:00 do 17:30. Nie mogę jednak zweryfikować tych informacji, ponieważ nie znalazłem strony internetowej tego muzeum.

Zobacz lokalizację muzeum na maps.google.com

8. Koleje linowo-terenowe

Według listy kolei linowo-terenowych na świecie opublikowanej w Wikipedii, na terytorium Bułgarii powinny znajdować się dwie koleje linowo-terenowe (tzw. funikulary). Co ciekawe, obie krótkie linie zostały otwarte niedawno i zostały wybudowane, aby ułatwić turystom dostęp do popularnych atrakcji turystycznych.

Kolej linowo-terenowa w Wielkim Tyrnowie

Wielkie Tyrnowo to prawdopodobnie najpiękniejsze bułgarskie miasto, w ostatnich latach przeżywające najazd młodych turystów z plecakami. Do niedawna problemem było dotarcie do centrum ze stacji kolejowej oddalonej około 5 kilometrów od centrum; dawała się również we znaki wspinaczka i długie spacery po krętych i stromych uliczkach w centrum. Szczególnie męczący był spacer na wzgórze Trapezica z ruinami obwarowań i licznymi cerkwiami. Dlatego już w 2008 powstał projekt budowy kolei linowo-terenowej.

Kolej linowo-terenową na wzgórze Trapezica uroczyście otwarto pod koniec 2014 roku. Dolna stacja kolejki położona jest tuż przy dworcu kolejowym Trapezica, a tor o długości 135 metrów ma nachylenie 30 stopni. Kabina może pomieścić 25 osób. Przejazd na szczyt wzgórza trwa około dwóch minut. Funikular nie będzie kursował w temperaturach powyżej 35 stopni Celsjusza i poniżej 5 stopni Celsjusza. Jak informują bułgarskie media, sprzedawane są tylko bilety na przejazd w dwie strony, czyli jeżeli ktoś wjedzie na wzgórze koleją, a zejdzie pieszo, nie będzie mógł liczyć na zwrot części biletu za spacer na piechotę w dół.

W 2016 roku wyremontowano zabytkowy dworzec kolejowy Trapezica i obecnie dojazd pociągiem do największych atrakcji Wielkiego Tyrnowa jest znacznie łatwiejszy niż dawniej.

Kolej linowo-terenowa w Belchinie

Druga bułgarska kolej linowo-terenowa jest mniej znana – łączy wieś Belchin w obwodzie sofijskim z położoną na wzgórzu twierdzą Tsari Mali Grad. O tym funikularze niewiele napisano, natomiast samo miejsce ma bogatą historię.

Ze względu na niewielką odległość od Sofii (najbliższa stacja kolejowa Samokov położona jest 50 km od stolicy) zdecydowano się na rewitalizację twierdzy, budowę kolei linowo-terenowej i stworzenie infrastruktury mającej przyciągnąć turystów. Prace prowadzono w latach 2013-2016 w ramach partnerstwa prywatno-publicznego. Samokov znany jest także ze źródeł wód mineralnych.

Funikular na Tsari Mali Grad jednorazowo może przewieźć 6 osób i jak donoszą internauci, jedzie bardzo powoli. Kolejka nie kursuje w poniedziałki i wtorki, w pozostałe dni kursuje od 08:00 lub 09:00 do 19:00, przy czym od 12:00 do 13:00 jest przerwa techniczna. Kolej nie kursuje, jeśli temperatura spadnie poniżej -7 stopni Celsjusza.