We wpisie Największe atrakcje Ukrainy wymieniłem tylko dwa ukraińskie zamki. Był to celowy zabieg, ponieważ przygotowałem również artykuł z listą najważniejszych zamków na Ukrainie. Zamki na Ukrainie często są związane z historią dawnej Rzeczypospolitej. Nie zawsze dojedziemy do nich pociągiem; często znacznie łatwiej dojechać marszrutką, nie mówiąc o własnym samochodzie.

Należy wziąć pod uwagę, że zamki na Ukrainie często wymagają remontu i są w gorszym stanie niż wyremontowane polskie zamki lub najsłynniejsze średniowieczne zamki w Europie Zachodniej.

Poniższa lista nie wyczerpuje tematu. Umieściłem na niej tylko najważniejsze zamki na Ukrainie, pominąłem natomiast niezbyt dobrze zachowane ruiny.

Ukraina - artykuły na blogu
1. Kolej na Ukrainie - przewodnik dla pasażerów 2. Pociągiem na Ukrainę - przewodnik 3. Koleje wąskotorowe na Ukrainie - wykaz czynnych linii 4. Pociąg Przemyśl - Kijów - informacje; wrażenia; zdjęcia 5. Największe atrakcje Ukrainy 6. Zamki na Ukrainie, które należy zobaczyć

Twierdza w Białogrodzie nad Dniestrem

Doskonałe miejsce na jednodniową wycieczkę pociągiem podmiejskim z Odessy. Białogród nad Dniestrem to senna mieścina, ale znajduje się tu piękna i dobrze zachowana twierdza, która zbiera świetne recenzje. Samo miasto ma długą i bogatą historię, a jego nazwa zmieniała się około 20 razy. Najbardziej znana nazwa używana wcześniej to Akerman, pojawiająca się między innymi w utworze Adama Mickiewicza „Stepy akermańskie”. Poza twierdzą można zwiedzić muzeum prezentujące historię twierdzy i regionu oraz ruiny spalonych koszar.

Dojazd pociągiem: do Białogrodu nad Dniestrem można dojechać pociągiem podmiejskim z Odessy. Możliwa jest również podróż marszrutką (przejazd trwa około godzinę). Twierdza znajduje się 2,5 km od dworca kolejowego i autobusowego.

Rozkład jazdy dla stacji Białogród nad Dniestrem na portalu poezdato.net

Zamek w Kamieńcu Podolskim

Kamieniec Podolski oddalony jest od Czerniowiec o około 100 kilometrów. Symbolem miasta i regionu jest potężna twierdza , która dawniej strzegła granic Rzeczypospolitej. W 1672 roku, po krótkim oblężeniu, została zdobyta przez Turków. Zamek wrócił do Polski po zawarciu pokoju w Karłowicach w 1699 roku, w wyniku II rozbioru Polski znalazł się w granicach Rosji. Obecnie na terenie twierdzy mieści się muzeum. W opiniach turystów padają zarzuty, że atrakcja jest zbyt skomercjalizowana.

W Kamieńcu Podolskim zachował się także tzw. Bastion Turecki. Wśród blokowisk warto zwrócić uwagę na inne zabytki – Studnię Ormiańską, cerkiew św. Grzegorza, Bramę Kuśnierską, Bramę Ruską, czy drewnianą cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego. Działa też Muzeum Miniatur Zamki Ukrainy.

Dojazd pociągiem: do Kamieńca Podolskiego teoretycznie da się dojechać pociągiem, lecz jest to czasochłonne i niewygodne rozwiązanie – kursują dwa pociągi z Łagry. W Łagrze możemy się przesiąść na pociąg do Czerniowiec, ale w drugą stronę trzeba czekać w Łagrze 4 godziny na przesiadkę, więc nie ma sensu. W Kamieńcu Podolskim zatrzymują się nocne pociągi Kijów – Czerniowce. Marszrutką dojedziemy ze Lwowa, Czerniowiec i Chmielnickiego.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Kamieniec Podolski na portalu poezdato.net

Zamek w Olesku

Zamek w Olesku położony jest na wzgórzu wśród rozległych pól i bagien. Najstarsza wzmianka o zamku pochodzi z XIV wieku; z biegiem wieków zmieniali się właściciele. Na 1625 rok datuje się przebudowę fortecy na kształt magnackiej rezydencji, w jakim przetrwała do dziś.

Oleski zamek bardzo ucierpiał podczas wojen kozackich w czasie drugiej połowy XVII wieku. W XX wieku na zamku mieściła się szkoła rolnicza, później magazyn wojskowy. Przez dziesięciolecia popadał w ruinę, dopiero w latach 1963-1970 przeprowadzono remont.

Na zamku działa Muzeum Zamkowe z cennymi eksponatami – portretami, ikonami, rzeźbami, czy oryginalnym wyposażeniem pomieszczeń z XVII i XVIII wieku. W Olesku warto także zobaczyć niszczejącą synagogę i opuszczony cmentarz, gdzie są pochowani przeważnie polscy mieszkańcy Oleska.

Warto zapamiętać, że na zamku w Olesku przyszedł na świat Jan III Sobieski.

Dojazd pociągiem: dojazd pociągiem do zamku w Olesku nie jest łatwy. Najbliższa stacja kolejowa Ожидов-Олеско położona jest we wsi Ożydów, oddalonej od Oleska o 6,5 kilometra. Zatrzymuje się tu tylko kilka pociągów dziennie – elektryczek kursujących na trasie Lwów – Zdołbunów. Podróż trwa półtorej godziny.

Rozkład jazdy dla stacji Ożydów-Olesko na portalu poezdato.net

Zamek w Podhorcach

Jeden z najpiękniejszych zamków dawnej Rzeczypospolitej, który w trakcie opracowywania artykułu był w fatalnym stanie. Wzniesiony w stylu pałacowym w latach 1634-1640 na zlecenie hetmana Stanisława Koniecpolskiego, dawniej otoczony zadbanym parkiem i ogrodem w stylu włoskim. W późniejszych latach zarządcami zamku byli Sobiescy, Rzewuscy i Sanguszkowie.

Zamek został ograbiony przez obce wojska podczas pierwszej wojny światowej. Po wybuchu drugiej wojny światowej część zbiorów udało się ewakuować do Rumunii. W czasach ZSRR przez jakiś czas na zamku działał szpital gruźliczy. W latach 1973-1974 kręconu tu sceny do filmu Potop w reżyserii Jerzego Hoffmana, później szereg innych filmów produkowanych w krajach byłego ZSRR.

Dawniej nazywany „Podolskim Wersalem”, obecnie udostępniony tylko do zwiedzania z zewnątrz (wstęp płatny). Od lat mówi się o remoncie zamku – gdyby odzyskał dawny blask, mógłby być jednym z najpiękniejszych zamków w regionie.

Dojazd pociągiem: Do zamku w Podhorcach nie da się dojechać pociągiem. Najbliższa stacja kolejowa to Złoczów (16 km). Zatrzymują się tu pociągi dalekobieżne ze Lwowa między innymi do Odessy i Dniepra. Druga stacja kolejowa w pobliżu to wspomniana wcześniej Ожидов-Олеско położona jest we wsi Ożydów oddalonej od zamku o około 20 kilometrów.

Zamek w Złoczowie

Forteca zbudowana w latach 1634-1636 na miejscu drewnianej warowni. Wraz z położonymi w pobliżu opisanymi wcześniej zamkami w Olesku i Podhorcach tworzy szlak „Złota Podkowa Lwowa”. W zamku często przebywał Jan III Sobieski (Sobiescy byli swego czasu właścicielami zamku). Zrekonstruowany w XIX wieku przez Komarnickich, od 1834 roku koszary armiii austriackiej, od 1872 roku do lat dwudziestych XX wieku w zamku działało więzienie.

W czasie II wojny światowej zamek ponownie został przeznaczony na więzienie; NKWD zamordowało wielu mieszkańców Złoczowa i okolicznych wsi w 1941 roku. Po wkroczeniu Niemców na zamku urządzono posterunek Gestapo. Zamek stał się również miejscem pogromu Żydów.

W latach 1954-1986 zamek był siedzibą szkoły zawodowej.

Obecnie w zamku mieści się filia Lwowskiej Galerii Sztuki. Można zwiedzać pomieszczenia rezydencjonalne i Pawilon Chiński, gdzie urządzono wystawę przedmiotów orientalnych. Wstęp płatny.

Dojazd pociągiem: W Złoczowie znajduje się dworzec kolejowy. Codziennie zatrzymuje się tu kilkanaście pociągów dalekobieżnych ze Lwowa. Czas przejazdu pociągiem Lwów – Złoczów wynosi około godzinę i 10 minut.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Złoczów na portalu poezdato.net

Zamek w Dubnie

Dubno to miasteczko w obwodzie rowieńskim, położone nad Ikwą. Najważniejszą atrakcją miasta jest zespół zamkowy wznoszący się na wzgórzu nad wodami rzeki. Pierwsze zabudowania zostały wzniesione około 1492 roku z rozkazu Konstantyna Ostrogskiego, prawdopodobnie w miejscu drewnianej warowni. W 1630 roku wybudowano nowoczesną twierdzę bastionową. Zamku nie udało się zdobyć Tatarom ani Kozakom. Od 1683 roku właścicielami zamku byli Lubomirscy – na okres ten przypada rozkwit miasteczka. W połowie XIX wieku zamek został sprzedany armii rosyjskiej; w latach 1932-1939 odrestaurowany przez polskie władze. W czasie drugiej wojny więzienie NKWD, w czasach ZSRR koszary wojskowe.

Zamek w Dubnie jest w znacznie lepszym stanie niż zamki w Podhorcach i Olesku. W Muzeum można zobaczyć między innymi broń, zbroje, naczynia, albo zobaczyć salę tortur. Zwiedzanie zamku warto połączyć z wycieczką do fortu w pobliskim Tarakanowie.

Dojazd pociągiem: Zamek w Dubnie położony jest sześć kilometrów na północ od stacji kolejowej Dubno. 6 kilometrów na południowy zachód od tej stacji znajduje się także fort w Tarakanowie. W Dubnie zatrzymują się pociągi podmiejskie (elektryczki) i dalekobieżne kursujące po linii Lwów – Zdołbunów, ale nie jest ich dużo. Czas przejazdu pociągiem dalekobieżnym ze Lwowa to około dwie godziny, pociąg podmiejski na pokonanie trasy potrzebuje około 4 godzin.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Dubno na portalu poezdato.net

Zamek w Żółkwi

Żółkiew to miasteczko (ok. 14 tys. mieszkańców) położone niedaleko Lwowa. Tutejszy zamek zbudowany na przełomie XVI i XVII wieku dawniej był siedzibą hetmana Stanisława Żółkiewskiego a od 1674 roku rezydencją króla Jana III Sobieskiego i rodu Sobieskich. Na czasy, kiedy w zamku rezydowali Sobiescy, przypada „złoty wiek” Żółkwi – wybudowano okazałe kamienice, do miasta ściągali artyści, ozdobą były zadbane zespoły ogrodowo-parkowe. Przebudowany został również zamek. W połowie XIX wieku ówczesny właściciel rozebrał część zabudowań, a w 1915 roku zamek został spalony przez Rosjan. W okresie dwudziestolecia wojennego w zamku mieściły się koszary, a później gimnazjum i więzienie. W czasie drugiej wojny światowej na zamku powstało więzienie NKWD.

Zamek w Żółkwi, jak zresztą cała Żółkiew, jest w fatalnym stanie i wymaga remontu, podobnie jak inne zamki na Ukrainie. Do zwiedzania udostępniono dziedziniec wewnętrzny i niewielką część pomieszczeń. W internecie pojawiają się informacje o planowanym gruntownym remoncie, jednak nie można zweryfikować doniesień.

W Żółkwi oprócz zamku warto zobaczyć kościół pw. św. Wawrzyńca z początku XVII wieku, kościół pw. św. Łazarza, synagogę i drewnianą cerkiew św. Trójcy z pięciorzędowym ikonostasem.

Dojazd pociągiem: Żółkiew leży 30 kilometrów od Lwowa. Miasto posiada stację kolejową. Przebiega tędy linia kolejowa Lwów – Hrebenne, jednak dojazd pociągiem jest praktycznie niemożliwy, bowiem na trasie Lwów – Rawa Ruska od lat kursuje tylko jedna para pociągów podmiejskich dziennie. Przejazd pociągiem na trasie Lwów – Żółkiew trwa ponad godzinę; liczne marszrutki pokonują tę trasę w podobnym czasie.

Zamek w Starym Siole

Zamek zbudowany w latach 1584-1589 na miejscu drewnianej fortyfikacji z połowy XV wieku, następnie przebudowany na rezydencję obronną (1649–1654) na planie pięcioboku z pięcioma wysuniętymi basztami. Zamek był otoczony fosą, położony wśród bagien. W XVII i XVIII wieku zamek opierał się najazdom, rozwijała się wieś. W 1809 roku został przekazany Potockim, którzy w jego murach utworzyli gorzelnię, co wiązało się z rozebraniem i przebudową istotnych elementów zamku. Pod koniec XIX wieku gorzelnię przekształcono w browar. Po drugiej wojnie światowej zamek niszczał i obecnie jest w fatalnym stanie, chociaż patrząc na jego mury można sobie wyobrazić, jak musiał wyglądać dawniej.

W 2010 roku zamek przejął nowy właściciel, który do 2015 roku miał wyremontować obiekt i stworzyć w nim centrum konferencyjno-szkoleniowe. Z planów nic nie wyszło, niszczejącym zamkiem nikt się nie interesuje. Mury zewnętrzne są w coraz gorszym stanie, więc warto pospieszyć się z wizytą, bo wkrótce zamek w Starym Siole (jak zresztą niektóre inne zamki na Ukrainie) może być tylko wspomnieniem.

Dojazd pociągiem: Stare Sioło położone jest około 30 kilometrów od Lwowa. Stacja kolejowa znajduje się tuż przy ruinach zamku, jednak zatrzymują się tu tylko cztery pociągi dziennie – elektryczki Lwów – Chodorów, po dwie w każdym kierunku. Czas przejazdu Lwów – Stare Sioło pociągiem to niecała godzina, ze względu na fatalny rozkład jazdy lepiej dojechać marszrutką.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Stare Sioło na portalu poezdato.net 

Zamek w Międzybożu

Międzybóż położony w obwodzie chmielnickim może pochwalić się jedną z najpotężniejszych fortec na Podolu. Zamek został zbudowany w XIV lub XV wieku przez Koriatowiczów pomiędzy rzekami Bug i Bużek. Forteca została rozbudowana przez Mikołaja Sieniawskiego (przejął Międzybóż w 1540 roku). Na podstawie Traktatu w Buczaczu z 1672 roku Międzybóż wraz z zamkiem trafił w ręce Turków. Tego samego roku Mikołaj Sieniawski odbił zamek, jednak cztery lata później Turcy ponownie wkroczyli do Międzyboża. W 1681 roku Turcy opuścili twierdzę na wieść o nadchodzącej armii Jana III Sobieskiego.

Po wygaśnięciu rodu Sieniawskich Międzybóż przeszedł w ręce Czartoryskich, którym miasto na krótko zabrała caryca Katarzyna. Wielokrotnie oblegany zamek został poważnie uszkodzony podczas pierwszej i drugiej wojny światowej, w czasach ZSRR mieściła się w nim mleczarnia.

Zamek częściowo zrekonstruowany, wymagający dalszego remontu. Dostępne ekspozycje tkactwa, garncarstwa, Wielkiego Głodu. Międzybóż ma duży potencjał turystyczny, ponieważ w miasteczku pochowano założyciela chasydyzmu Baal-Szem-Towa i co roku zjeżdżają tu chasydzi. Oprócz zamku warto zobaczyc dwie synagogi, kościół z 1818 roku, ruiny kościoła św. Trójcy oraz dwa słupy tureckie. Według informacji na stronach internetowych prace remontowe przy wsparciu wolontariuszy posuwają się powoli, a na zamku prowadzone są także wykopaliska archeologiczne.

Dojazd pociągiem: Do Międzyboża nie da się dojechać pociągiem. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się we wsi Derażnia (24 kilometry od zamku). Znacznie łatwiej dojechać marszrutką ze stacji Chmielnicki, gdzie zatrzymuje się dużo pociągów dalekobieżnych ze Lwowa, jak również jeden z pociągów Przemyśl – Kijów. Stacja kolejowa Chmielnicki oddalona jest od zamku w Międzybożu o około 35 km.

Zamek w Świrzu

Kolejny z zamków w obwodzie lwowskim. Zamek w Świrzu położony jest na niewielkim wzgórzu, otoczony rzeką i stawem powstałym na miejscu dawnych łąk, dawniej połączony był z wioską Świrz fosą nad rzeką. Zamek został zbudowany około 1530 roku z polecenia Andrzeja Świrskiego, natomiast pierwsze wzmianka o warowni w tym miejscu pochodzi z 1427 roku, kiedy w Świrzu gościł król Władysław Jagiełło. W połowie XVII wieku, po zdobyciu przez Kozaków podczas Powstania Chmielnickiego, rozbudowany przez kasztelana halickiego Aleksandra Cetnera.

W 1914 roku spalony przez wycofujące się wojska rosyjskie; odbudowany w latach 1920–1926. Podczas drugiej wojny światowej ponownie zniszczony. W czasach ZSRR w zamku mieścił się szkoła mechanizacji rolnictwa i internat. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych podjęto nieudaną próbę remontu i zaadaptowania obiektu na Dom Pracy Twórczej, później przez lata ponownie popadał w ruinę.

Obecnie zamkiem zarządza Centrum Kultury Zamek Świrz, dzięki któremu w lecie oraz w wybrane dni jest dostępny dla zwiedzających. Zamek, w porównaniu do innych ukraińskich zamków, jest w niezłym stanie, a systematycznie prowadzone prace remontowe mogą sprawić, że stanie się popularną atrakcją turystyczną.

Dojazd pociągiem: do zamku w Świrzu nie da się dojechać pociągiem. Najbliższa stacja kolejowa to Глібовичі we wsi Wołoszczyna (20 km od zamku), jednak nie dojeżdżają tam żadne pociągi pasażerskie. Najbliższe czynne stacje kolejowe są we Lwowie i Chodorowie (około 40 kilometrów od zamku).

Zamek w Krzemieńcu

Ruiny zamku na szczycie Góry Bony. Murowany zamek w Krzemieńcu został wzniesiony w XIII-XIV wieku w miejscu drewnianej warowni. W XVI wieku, z inicjatywy królowej Bony, przebudowany w stylu renesansowym i wzmocniony. Został zdobyty i zburzony przez Kozaków podczas Powstania Chmielnickiego w 1648 roku. Nigdy go nie odbudowano.

Zniszczony zamek został częściowo rozkradziony na budulec dla miejscowych, na szczęście zachowały się resztki murów oraz bramy wjazdowej, a i ruiny do dziś górują nad miastem ze wzgórza, z którego rozpościera się panorama na Krzemieniec i okolice. Wstęp płatny – opłata symboliczna.

W Krzemieńcu urodził się Juliusz Słowacki, który pisał o zamku w poemacie pt. „Godzina Myśli”. W mieście warto zobaczyć również kościół pw. św. Stanisława, Muzeum Juliusza Słowackiego, Muzeum Regionalne, Monaster Objawienia Pańskiego, sobór i ogród botaniczny.

Dojazd pociągiem: Do Krzemieńca dociera linia kolejowa Kamienica Wołyńska – Krzemieniec, ale nie dojeżdżają tu pociągi pasażerskie. Dworzec kolejowy w Krzemieńcu leży 4 kilometry od ruin zamku, na dworcu czynna jest kasa biletowa. Najbliższa większa stacja kolejowa znajduje się w Dubnie, ok. 35 kilometrów od Krzemieńca, natomiast najbliższa czynna stacja kolejowa to Рудня-Почаевская we wsi Pustoivanne (ok. 23 km od Krzemieńca). Na stacji zatrzymują się trzy pary pociągów podmiejskich Lwów – Zdołbunów.

Zamek w Zbarażu

Jeśli będziemy zwiedzać zamki na Ukrainie, nie wolno pominąć Zbaraża, którego oblężenie przez Kozaków w 1649 roku zostało opisane przez Henryka Sienkiewicza w „Ogniem i Mieczem”. Zbaraska twierdza była budowana w latach 1620-1626 w miejscu, gdzie stały już wcześniej inne twierdze spalone przez Tatarów. W 1675 roku załoga odparła turecki atak, jednak została zdradzona przez miejscowych chłopów chroniących się w zamku, którym Turcy obiecali życie w zamian za poddanie się. Po zdobyciu zamku zarówno załoga, jak i chłopi zostali zamordowani przez Turków. Wkrótce zbaraski zamek został odbity. Na przestrzeni wieków był własnością Potockich i Lubomirskich.

Częściowo zniszczony przez Rosjan w czasie I wojny światowej, odbudowany w latach trzydziestych, w czasie drugiej wojny światowej częściowo zburzony. W 2019 roku na zamku odkryto skarb – 6 kilogramów monet z czasów II Rzeczypospolitej.

Zamek w Zbarażu jest w lepszym stanie niż inne ukraińskie zamki w regionie. Prężnie działa muzeum zamkowe, wyremontowano część pomieszczeń, dostępne są sale i kazamaty, dużą popularnością cieszy się wystawa starych monet. W miasteczku można także zobaczyć cerkiew pw. zaśnięcia Bogarodzicy oraz kościół oo. Bernardynów.

Dojazd pociągiem: w Zbarażu znajduje się stacja kolejowa, w trakcie opracowywania artykułu zatrzymywała się tam tylko jedna para pociągów podmiejskich Tarnopol – Łanowce, a rozkład jazdy pociągów sprawiał, że były one nieistotnym środkiem transportu dla turystów. Najbliższa stacja kolejowa z prawdziwego zdarzenia znajduje się w oddalonym o około 20 kilometrów Tarnopolu. W stolicy obwodu tarnopolskiego zatrzymują się liczne pociągi dalekobieżne ze Lwowa, w tym jeden z pociągów Przemyśl – Kijów.

Zamek w Łucku

Jedną z największych atrakcji Łucka jest okazały Zamek Lubarta budowany od połowy XIV wieku z inicjatywy księcia Lubarta do około 1432 roku, za czasów panowania księcia Witolda i Świdrygiełły. Można więc przyjąć, że budowany był przez prawie sto lat. W 1429 roku na zamku odbył się Wielki Zjazd Łucki – trwający aż przez 13 tygodni zjazd monarchów europejskich obradujących w sprawie wypracowania wspólnej strategii przeciwko rosnącemu zagrożeniu tureckiemu. W 1437 roku zamek został przekazany Królestwu Polskiemu. Przebudowany na początku XVII wieku.

29 czerwca 1941 roku na dziedzińcu zamku Niemcy rozstrzelali około dwa tysiące Żydów.

Mury obronne zachowały się prawie w całości – inne zamki na Ukrainie nie miały tyle szczęścia. Na terenie obiektu działa kilka muzeów, między innymi Muzeum Dzwonów w Wieży Władyczej, Muzeum Sztuk Pięknych, czy Muzeum Książek. Na jednej z wież urządzono taras widokowy z widokiem na Łuck.

Łuck to duże miasto warte odwiedzenia; w przyszłości zamierzam napisać szczegółowy artykuł na temat miasta i jego atrakcji oraz zamku.

Dojazd pociągiem: Dworzec kolejowy w Łucku położony jest 3,5 km od zamku. Zatrzymuje się tu jednak bardzo mało pociągów. Pociąg Lwów – Łuck na pokonanie trasy pomiędzy miastami potrzebuje prawie 5 godzin.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Łuck na portalu poezdato.net

Zamek w Haliczu

Na liście ukraińskich zamków nie powinno zabraknąć niedawno odremontowanych pozostałości zamku w Haliczu, w obwodzie iwano-frankowskim, aczkolwiek są znacznie mniejsze niż największe zamki na Ukrainie. Halicz to miasto o bogatej historii, dawna stolica Rusi Halickiej. Halicki zamek został zbudowany na wysokim wzniesieniu w 1367 roku z polecenia Kazimierza Wielkiego, po włączeniu Rusi Halickiej do Królestwa Polskiego. Wielokrotnie oblegany, został spalony w 1621 roku przez Tatarów. Niedługo potem odbudowany jako obiekt murowany – posiadał trzy bramy, pięć baszt, otoczony był wałem ziemnym i fosą. W 1649 roku zdobyty przez Kozaków, odbudowany w latach 1658-1661 na siedzibę starostów halickich. W 1676 roku poddany bez walki Turkom. Poważnie uszkodzony przez Turków, częściowo rozebrany przez Austriaków w 1796 roku. W kwietniu 1868 roku zawaliła się wschodnia część murów. Podczas I wojny światowej Rosjanie spalili pałac zamkowy.

Z dawnego zamku nie pozostało wiele. Odbudowano Basztę Szlachecką z drewnianą galerią, zachowały się fundamenty murów obronnych. Ze wzgórza zamkowego można podziwiać panoramę Halicza i płynący nieopodal Dniestr. Wnętrze zamku nie jest dostępne do zwiedzania. O długiej i bogatej historii Halicza przypomina niewiele zabytków – poza zamkiem można zobaczyć Cerkiew Bożego Narodzenia i makietę starego Halicza wykonaną tuż obok świątyni.

Dojazd pociągiem: Halicz leży około 20 kilometrów od Iwano-Frankowska. W miasteczku znajduje się stacja kolejowa Галич, na której zatrzymują się pojedyncze pociągi z różnych miast Ukrainy do Worochty i Rachowa. Pociągów jest bardzo mało i przynajmniej w jedną stronę trzeba pojechać marszrutką.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Halicz na portalu poezdato.net

Zamek w Chocimiu

Chocim to spokojne miasteczko nad Dniestrem, doskonale znane ze zwycięstkich bitew wojsk polskich z Turkami w 1621 i 1673 roku. O ile historię bitew i wojen polsko-tureckich łatwo odszukać i opracować, to po lekturze informacji o chocimskim zamku na różnych blogach i stronach mam mętlik w głowie, więc będzie bardzo krótko. Po szczegółowe opisy odsyłam na inne blogi.

Drewniany gród w tym miejscu istniał już w VIII wieku, w pobliżu brodu na Dniestrze. Pierwszą kamienną fortecę wybudował w tym miejscu już w pierwszej połowie XIII wieku król Daniel Halicki. Następnie na zamku panował mołdawski hospodar Stefana III Wielki, który rozbudował twierdzę. W późniejszych dziejach zamek przechodził z rąk do rąk, ponieważ ścierały się tu wpływy polskie, mołdawskie i tureckie. W 1812 roku Chocim znalazł się w granicach Rosji, po pierwszej wojnie światowej w granicach Rumunii, w 1940 ponownie zajęli go Rosjanie.

Zamek w Chocimiu dostępny jest dla turystów – w środku zobaczymy wystawę narzędzi oblężniczych, salę tortur, galerię malarstwa. Można również zwiedzić podziemia. Zamek zbiera bardzo dobre recenzje, blogerzy zaliczają to miejsce do obowiązkowych punktów podróży po Ukrainie.

Dojazd pociągiem: Do Chocimia nie da się dojechać pociągiem. Miasteczko położone jest pomiędzy Kamieńcem Podolskim a Czerniowcami, pomiędzy którymi często kursują marszrutki. Najbliższa stacja kolejowa to Kamieniec Podolski (ok. 30 kilometrów), gdzie jednak dojeżdża bardzo mało pociągów. Dużo więcej pociągów dojeżdża natomiast do wspomnianych już Czerniowiec (ok. 60 kilometrów od Chocimia).

Zamek Palanka w Mukaczewie

Trzy ostatnie ukraińskie zamki na naszej liście położone są na Zakarpaciu. Pierwszy z nich to zamek Palanka w Mukaczewie – mieście liczącym około 85 tysięcy mieszkańców. W rejonie Mukaczewa i Użhorodu widać różne wpływy, ponieważ miasta te na przestrzeni wieków zmieniały swoją przynależność państwową.

Górujący nad Mukaczewem zamek Palanka został wzniesiony w drugiej połowie XIII wieku z rozkazu króla węgierskiego Beli IV, po spustoszeniu terenów przez najazd tatarski. Był kilkakrotnie rozbudowywany, największa przebudowa miała miejsce za czasów panowania Rakoczych w pierwszej połowie XVII wieku.

W latach 1789–1897 więziono w nim więźniów politycznych, następnie służył za koszary, a w czasach ZSRR mieściła się w nim szkoła rolnictwa. Obecnie na zamku w Mukaczewie działa muzeum historyczno-etnograficzne, a sam zamek jest w bardzo dobrym stanie.

W Mukaczewie znajdziemy szereg innych interesujących atrakcji. Charakterystyczny ratusz z 1906 roku, katedrę św. Marcina, arsenał, albo żeński klasztor św. Mikołaja.

Dojazd pociągiem: do Mukaczewa dojedziemy pociągami dalekobieżnymi ze Lwowa, Użhorodu, w trakcie opracowywania artykułu kursował także pociąg Koszyce – Mukaczewo (do stacji Mukaczewo dochodzi tor europejski). Po pandemii kursowanie pociągów może się jednak zmienić. Zamek Palanka położony jest na wzgórzu 3 kilometry od dworca kolejowego.

Rozkład jazdy dla stacji Mukaczewo na portalu poezdato.net

Zamek w Użhorodzie

Użhorod to jedno z najładniejszych ukraińskich miast. Obowiązkowym punktem zwiedzania miasta jest zamek położony na wzniesieniu nad rzeką Uż. Podobnie jak zamek w Mukaczewie, został wybudowany z rozkazu króla Beli IV po najeździe tatarskim, w miejscu mniejszych warowni, najeżdżanych wcześniej przez Połowców i Tatarów. Wybudowany w połowie XIII wieku zamek został zniszczony przez Tatarów w 1317 roku. Na początku XIV wieku król węgierski Karol Robert przyznał, w zamian za udzielone poparcie, Użhorod i okolice hrabiom z rodu Drughetów. Ród Drugethów, przy współpracy z włoskimi inżynierami wojskowymi, zbudował i kilkakrotnie umacniał nowy zamek.

W użhorodzkim zamku mieści się nieduże muzeum, na dziedzińcu wystawiono kilka interesujących rzeźb. Tuż przy zamku znajduje się inna godna uwagi atrakcja – skansen.

Dojazd pociągiem: Do Użhorodu dojeżdżają liczne pociągi dalekobieżne i podmiejskie. Najlepiej dojechać pociągiem dalekobieżnym ze Lwowa. Bardzo ładny dworzec kolejowy położony jest około dwa kilometry od centrum miasta.

Rozkład jazdy pociągów dla stacji Użhorod na portalu poezdato.net

Zamek Newycki

Dobrze zachowane ruiny zamku położone na wzgórzu (podobno pochodzenia wulkanicznego) 12 kilometrów na północ od Użhorodu. Wybudowany w XIII wieku, zdobyty i zniszczony przez Tatarów podczas najazdu w 1241 roku, następnie odbudowany. Ponownie zdobyty i zniszczony w 1644 roku podczas najazdu Jerzego I Rakoczego. W latach 2018-2020 na zamku prowadzono prace konserwatorskie.

Dojazd pociągiem: Najbliższa stacja kolejowa to Невицкое-подзамок, oddalona od zamku o niecałe 3 kilometry. Stacja leży przy linii kolejowej Użgorod – Sianki, jednak zatrzymuje się tu tylko kilka pociągów podmiejskich dziennie (w trakcie opracowywania artykułu 3 pary pociągów Sianki Mukaczewo). Czas przejazdu pociągiem z Użgorodu to około 20 minut.

Rozkład jazdy dla stacji Nevitskoye-Podzamok na portalu poezdato.net

Źródła:

[1] https://www.ruinyizamki.pl/kresy/halicz.html

Lubisz podróże koleją i poznawanie nowych miejsc? Chcesz być na bieżąco z ofertami promocyjnymi na kolei? Zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku, Twitterze i Instagramie.  Natomiast TUTAJ znajdziesz informacje na temat kolei z całego świata.

Wsparcie bloga
Jeśli spodobał ci się blog, warto go wesprzeć drobną darowizną TUTAJ. Opracowanie wielu artykułów trwa tygodniami, ich aktualizacja rozbudowa i rozbudowa latami. Bez pieniędzy nie da się utrzymać i rozwijać ambitnych projektów, a w dzisiejszym świecie zarabia się na płytkich, tabloidowych treściach. Zapraszam również nasz fanpage na Facebooku.