Kolej w Wenezueli przeznaczona jest głównie do transportów towarowych. W wyniku zaniedbań w latach dziewięćdziesiątych XX wieku z dawnej świetności wenezuelskich kolei pozostało niewiele. W ostatnich latach pojawiały się ambitne plany rewitalizacji niektórych linii kolejowych oraz budowy nowych, jednak biorąc pod uwagę wiarygodność podobnych zapowiedzi z innych krajów Ameryki Południowej, kryzys gospodarczy oraz niestabilną sytuację polityczną, pewnie nic z tego nie wyniknie.
Zobacz również: Koleje świata Argentyna Boliwia Brazylia Chile Ekwador Gujana Kolumbia
Paragwaj Peru Surinam Urugwaj Wenezuela Gujana Francuska Falklandy Chiloe
Rys historyczny
Za pierwszą linię kolejową w Wenezueli uważana jest linia kolejowa Tucacas – Aroa, znana też pod nazwą Ferrocarril Bolívar. Wcześniej planowano budowę dwóch innych linii, bardzo krótkie odcinki na tych liniach czynne były przez jakiś czas, ale linia Ferrocarril Bolívar została uznana za pierwszą historycznie linię, ponieważ przewozy pasażerskie i towarowe były na niej prowadzone przez długi czas.
Kontrakt na budowę pierwszej linii kolejowej w Wenezueli został przyznany angielskiej firmie New Quebrada Company Limited w 1873 roku. Linia łącząca port Tucacas z kopalniami miedzi w Aroa została oddana do użytku cztery lata później – w 1877 roku. W 1891 roku linię wydłużono do Barquisimeto. Pociągi jeździły ze średnią prędkością 20 km/h, a trasę o długości 163 kilometrów pokonywały w dziewięć godzin.
Na przestrzeni następnych trzydziestu lat zbudowano kilka odgałęzień i łączna sieć Ferrocarril Bolívar liczyła 232 kilometry.
W latach trzydziestych XX wieku nastąpił boom na wydobycie ropy, co wiązało się z budową dróg i rozwojem transportu samochodowego, dużo szybszego od kolei.
W latach czterdziestych XX wieku pociągi kursowały już sporadycznie.
W następnej dekadzie, w obliczu ogromnych strat, zalecono zamknięcie linii, co nastąpiło w 1954 roku. Do dziś zachował się budynek starej stacji kolejowej w Palma Sola, który jest własnością prywatną.
Oprócz opisywanej linii kolejowej w ciągu 60 lat wybudowano kilka innych linii kolejowych, ale brak znajomości języka hiszpańskiego i geografii Wenezueli nie pozwala mi na precyzyjne przetłumaczenie informacji ze źródeł.
Następne dekady to okres upadku kolei w Wenezueli. Podobnie jak w przypadku Ferrocarril Bolívar, kolej nie wytrzymywała konkurencji z samochodami.
Szczegółowe opracowanie na temat historii kolei w Wenezueli znajdziecie na w publikacji LOS FERROCARRILES DE SERVICIO PÚBLICO EN VENEZUELA (1870-1990).
Aktualna sytuacja
Obecnie przewozy pasażerskie prowadzone są na następujących liniach:
Caracas – Cúa (41,4 km)
Chivacoa – Barquisimeto (62,2 km)
Obie linie to linie normalnotorowe, opisywana wcześniej linia Tucacas – Barquisimeto była linią wąskotorową.
Przewozy podmiejskie (kolej metropolitalna) prowadzone są w Caracas, Los Teques, Maracaibo i Valencii.
Własną sieć do przewozów towarowych posiada koncern CVG Ferrominera Orinoco.
Przewozy pasażerskie obsługuje Instituto Ferrocarriles del Estado (IFE). W czasie opracowywania artykułu strona internetowa przewoźnika nie działała. Orientacyjny rozkład jazdy dostępny jest na stronie fahrplancenter.net
W Caracas na linii liczącej 2,1 km działa Cabletren Bolivariano – kolej automatyczna oddana do użytku w 2013 roku.
Kolej w Wenezueli na You Tube
Na You Tube znajdziemy bardzo mało filmów pokazujących kolej w Wenezueli. Wybrałem tylko kilka, łącznie z przedstawiającymi przewozy w kilku największych miastach.
Nowy pociąg na trasie Chicavoa – Barquisemeto (20:04)(2018)
Kolej metropolitalna w Maracaibo (00:26)(2016)
Pociąg Caracas – Cua (04:10)(2015)
Kolej metropolitalna w Los Teques (04:57)(2015)
Cable Tren Bolivariano w Caracas (00:45)(2013)
Pociąg Caracas – Cua (02:22)(2009)
Kolej metropolitalna w Caracas – tłok (01:26)(2009)
Kolej metropolitalna w Caracas (01:23)(2008)
Kolej metropolitalna w mieście Valencia (02:38)(2006)
Źródła:
[1] iamvenezuela.com/2017/04/antigua-estacion-del-ferrocarril-bolivar
