Koleje Śląskie to koleje samorządowe obsługujące połączenia regionalne w województwie śląskim i kilka połączeń z województwami ościennymi. Tabor Kolei Śląskich składa się z pojazdów województwa śląskiego – są to pojazdy nowe lub zmodernizowane oraz z pociągów wydzierżawionych od Przewozów Regionalnych – starych pociągów EN57.
W moim fotoprzewodniku znajdziesz niemal wszystkie pociągi Kolei Śląskich. W przypadku pociągów EN57 zamieściłem tylko kilka zdjęć wnętrza, bowiem wariantów, w jakich ten pojazd występuje, bowiem wariantów spotykanych na trasach jest bardzo dużo (jak na pociągi).
Zobacz również:
Pociąg Flirt 3 II klasa – wrażenia z przejazdu
Pociąg Flirt 3 I klasa – wrażenia z przejazdu
Pociąg Dart II klasa – wrażenia z przejazdu
Wagon sypialny PKP Intercity – wrażenia z przejazdu
Jak wyglądają pociągi IC – fotoprzewodnik
Jak wyglądają pociągi TLK – fotoprzewodnik
Jak wyglądają pociągi EIC – fotoprzewodnik
Pociąg EIC Premium 2 klasa – wrażenia
Pociągi Kolei Śląskich bardzo ładnie prezentują się wizualnie, natomiast z komfortem podróży nie zawsze jest tak dobrze. W godzinach szczytu nawet najbardziej pojemne pociągi są niewyobrażalnie zatłoczone, a jedna toaleta to za mało na liniach, gdzie na większości stacji pośrednich nie ma toalet – często do toalety tworzą się kolejki po 3-4 osoby. Mało tego, zdarzyło mi się, że w pociągu ELF 2 nie mogłem zamknąć toalety od środka.
Plusy natomiast to monitoring, wydzielone miejsca na rowery oraz pojazdy przystosowane do obsługi osób niepełnosprawnych.
W fotoprzewodniku umieściłem także pociągi Kolei Śląskich, które zostały wycofane z eksploatacji. Dane techniczne pochodzą ze strony przewoźnika.
EN76 ELF
Wyprodukowany przez PESA Bydgoszcz, po raz pierwszy zaprezentowany na targach Innotrans w Berlinie w 2010 roku. Koleje Śląskie posiadają 9 sztuk pojazdów tego typu (wydawało mi się, że więcej). Elf Kolei Śląskich posiada 200 miejsc do siedzenia i 250 miejsc stojących. Jedna toaleta z obiegiem zamkniętym. Pojazd niskopodłogowy, klimatyzowany.
W 2011 roku pociąg budził zachwyt osób widzących takie cudo techniki. Jednak moim zdaniem nie jest zbyt wygodny i muszę powiedzieć, że nie lubię nim jeździć.
Nie udało mi się dobrze sfotografować wnętrza pociągu.
27Web ELF
27Web (Elf) to sześcioczłonowy pojazd przeznaczony do obsługi dużych potoków pasażerskich. Producent to PESA Bydgoszcz. W Kolejach Śląskich od 2013 roku, przewoźnik posiada 6 pojazdów tego typu. W pociągu 27Web są 282 miejsca do siedzenia i 270 miejsc stojących. Pociąg został wyposażony w system informacji pasażerskiej (dźwiękowy i wizyjny) powiadamiający pasażerów o trasie przejazdu, prędkości, opóźnieniach i skomunikowaniach. Na początku eksploatacji na tych ekranach widniała mucha i wiele osób zastanawiało się, co to oznacza.
Pociąg jest tak długi, że w razie pilnej potrzeby można nie zdążyć dojść do jedynej toalety, jeśli wsiądzie się po niewłaściwej stronie pociągu 🙂 . 27Web można spotkać na najbardziej obleganych trasach (pociąg przyspieszony Żywiec – Częstochowa, Częstochowa – Gliwice) w godzinach szczytu.
Moje wrażenia z podróży jak najbardziej pozytywne – pociąg bardzo wygodny.
EN75 Flirt
Flirt Kolei Śląskich po województwie śląskim jeździ od 2008 roku, Koleje Śląskie rozpoczęły jego eksploatację 1 października 2011 roku. Jest to pojazd czteroczłonowy, posiada 212 miejsc do siedzenia i 284 miejsca stojące. Na cały pojazd przypada jedna toaleta z obiegiem zamkniętym. Malowanie żółto-niebieskie, w środku fotele w ciemnych kolorach. Producent to Stadler, Koleje Śląskie posiadają 4 pojazdy tego typu.
Spotykany na trasach Częstochowa – Gliwice, Bielsko-Biała – Żywiec oraz Sosnowiec – Tychy Lodowisko.
Również bardzo wygodny pojazd, lekki, wyciszony, dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Bardzo lubię nim podróżować.
EN57 AKŚ
EN57 AKŚ to zmodernizowane pociągi EN57. Modernizacja wykonana przez NEWAG i ZNTK Gliwice dla Kolei Śląskich obejmowała między innymi wymianę czoła pociągu, wymianę silników szeregowych na asynchroniczne. Poszczególne człony pociągu są jednoprzestrzenne, oddzielone przesuwnymi drzwiami. Fotele także mają inny układ niż w klasycznych pociągach EN57.
Pociąg EN57 AKŚ posiada 168 miejsc do siedzenia i 195 miejsc stojących. Wyposażony jest w monitoring, skromny system informacji pasażerskiej oraz jedną toaletę z obiegiem zamkniętym. Pojazd z obu stron wyposażono w lekkie podesty transportowe, ułatwiające wsiadanie i wysiadanie osobom na wózkach inwalidzkich. W pociągu nie ma klimatyzacji
Spotykany na różnych trasach. Co do komfortu – przeciętny, jak to pociąg regionalny.
Prawie tak samo wygląda pociąg EN71 AKŚ, którego nie udało mi się sfotografować, więc nie znajdziecie go w fotoprzewodniku.
EN57 KM
EN57KM to zmodernizowana wersja pociągu EN57. Modernizacja wykonana przez ZNTK Mińsk Mazowiecki dla Kolei Śląskich była znacznie mniejsza niż w przypadku EN57 AKŚ. Wymienono fotele, czoło pociągu, zmodernizowano kabinę maszynisty, a pociąg wyposażono w toaletę z obiegiem zamkniętym.
Pociąg EN57KM posiada 204 miejsca do siedzenia i 194 miejsca do stania. Wydzielono miejsca na rowery, w członach sterowniczych zamontowano też rampę dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Obecnie Koleje Śląskie posiadają 2 pojazdy tego typu.
Komfort podróży jak to w EN57 – jedni lubią, inni nie
36WEa Impuls
Pociąg 36Wea został wyprodukowany przez NEWAG S.A. i dostarczony w 2014 roku w ramach zakupu pojazdów tego typu dla Południowej Grupy Zakupowej. Jest po pociąg nowoczesny, monitorowany, przystosowany do przewozu rowerów oraz osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Na pokładzie pociągu znajduje się toaleta z obiegiem zamkniętym.
Koleje Śląskie posiadają 3 tego typu pojazdy. Dużą zaletą jest system informacji pasażerskiej informujący między innymi o aktualnej prędkości, stacjach pośrednich oraz wybranych skomunikowaniach.
Pociąg posiada 156 miejsc do siedzenia i 120 miejsc stojących.
34WEa Elf 2
Jeden z najnowszych nabytków Kolei Śląskich. Dwuczłonowy elektryczny zespół trakcyjny wyprodukowany przez PESA Bydgoszcz S.A. w 2017 roku. Wizualnie prezentuje się bardzo dobrze, w środku zwraca uwagę system informacji pasażerskiej, gniazdka przy siedzeniach, przyciemnione szyby i kabina kierownika pociągu.
Pociąg posiada 102 miejsca do siedzenia i 86 miejsc stojących. Wydzielono dwa miejsca na rowery. W pociągu jest toaleta z obiegiem zamkniętym, jednak z powodu kłopotów z zamknięciem od środka nie zawsze można z niej skorzystać, a umieszczona jest tak, że w razie otwarcia drzwi, pół pociągu przez kilkanaście sekund będzie widziało osobę wykonującą potrzebę.
Pomimo atrakcyjnego wyglądu pociąg nie należy do moich ulubionych. Pomijając toaletę, to twarde siedzenia nie nadają się na dłuższe podróże. Pociąg ten można spotkać głównie na trasie Oświęcim – Katowice i często bywa zatłoczony.
Jak dla mnie – ogromny niewypał
21WEa Elf 2
21Wea to pociąg podobny do opisanego wyżej 34Wea, tylko trójczłonowy. Posiada 154 miejsca do siedzenia i 111 miejsc stojących, wyprodukowany w 2017 roku, reszta charakterystyki taka sama jak powyżej.
Pociąg spotykany na trasach Katowice – Rybnik i Katowice Bogumin.
Nie posiadam zdjęć wnętrza, ale wygląda ono niemal tak samo, jak w przypadku pociągu 34Wea.
22WEd Elf 2
22WEd to trzeci z pociągów ELF 2 wyprodukowanych dla Kolei Śląskich przez PESA Bydgoszcz S.A. w 2017 roku. Jest to pojazd czteroczłonowy, ogólna charakterystyka taka sama jak w 34Wea i 21Wea. Posiada 190 miejsc do siedzenia 150 miejsc stojących.
Wszystkie z wymienionych tu typów pociągów Elf 2 są przystosowane do przewozu rowerów i osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
14WE
14WE to nazwa elektrycznych zespołów trakcyjnych wyprodukowanych przez NEWAG S.A. w latach 2005-2007 dla Szybkiej Kolei Miejskiej w Warszawie. Pociągi 14WE kursujące w barwach Kolei Śląskich należały dawniej do SKM Warszawa, co widać chociażby po siedzeniach.
W Kolejach Śląskich zadebiutowały w grudniu 2012 roku. Dwa pojazdy tego typu kursowały na krótkich trasach (np. Katowice – Gliwice) lub służyły jako skład zastępczy w razie awarii jakiegoś innego pociągu.
Pasażerowie skarżyli się na brak toalet w pociągach, więc w latach 2016-2017 roku pociągi przeszły modernizację i zamontowano w nich toaletę z obiegiem zamkniętym.
Rzadko spotykane, kilka razy miałem okazję nimi jeździć na linii Oświęcim – Katowice – Lubliniec. Co do komfortu trudno im cokolwiek zarzucić, to typowe pociągi przeznaczone do przewozów aglomeracyjnych, na których pasażerowie spędzają w pociągu niewiele czasu.
Posiadają 186 miejsc do siedzenia i 195 miejsc stojących. Przystosowane są do przewozu rowerów i osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
EN57 (niezmodernizowane)
Pociągi EN57 to stare pociągi, najczęściej wydzierżawione od Przewozów Regionalnych. Z powodu braków taborowych nadal jeżdżą na wielu trasach obsługiwanych przez Koleje Śląskie. Pociągi nie są klimatyzowane, nie mają monitoringu, nie są przystosowane do przewozu osób niepełnosprawnych, ale za to mają aż dwie toalety – z otwartym systemem spłukiwania nieczystości.
Trzeba przyznać, że pociągi te są całkiem wygodne, o ile nie ma upałów.
Ze względu na dużą liczbę rodzajów wnętrz tych pociągów, nie zamieszczałem tutaj zdjęć zrobionych w środku. Chyba każdy jechał tymi pociągami i wie, jak wyglądają najpopularniejsze wersje siedzeń.
POCIĄGI WYCOFANE Z EKSPLOATACJI
Koleje Śląskie na początku użytkowały kilka pojazdów, które zostały wycofane z eksploatacji po zakupie elektrycznych zespołów trakcyjnych. Były to spalinowe zespoły trakcyjne, kursujące na zelektryfikowanych trasach. Oto krótkie przypomnienie tych pociągów
SN82 i SN83
SN82 to spalinowy zespół trakcyjny produkowany na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku przez firmę Düwag z Dusseldorfu. Pojazdy te, znane pod nazwą DH1, kursowały głównie na liniach o niewielkim znaczeniu w Holandii. W Polsce były własnością firmy Sigma Tabor, która wynajmowała je przewoźnikom kolejowym.
SN83 to większy odpowiednik SN82, znany również pod nazwą DH2. Obecnie tego typu pociągi można spotkać na kilku liniach w Rumunii, obsługują też pociąg pomiędzy łączący Argentynę z Paragwajem w relacji Posadas – Encarnación. Jeden pojazd zakupiła też firma SKPL Cargo.
Koleje Śląskie eksploatowały pojazdy SN82 i SN83 w latach 2012-2014. Wielokrotnie miałem okazję podróżować nimi na linii Katowice – Oświęcim – Czechowice-Dziedzice i Czechowice-Dziedzice – Cieszyn.
Moim zdaniem pociągi były bardzo wygodne i należały do moich ulubionych pojazdów w Kolejach Śląskich. Nie miały klimatyzacji, nie były przystosowane do przewozu pasażerów na wózkach inwalidzkich, na pokładzie była jedna toaleta z otwartym systemem spłukiwania nieczystości.
Pociągi te były świetne zimą, wiosną i jesienią, ale w lecie zamieniały się w saunę i nie dało się w nich wytrzymać.
SA109
SA109 to spalinowy zespół trakcyjny wyprodukowany przez raciborski Kolzam w latach 2003-2005. Koleje Śląskie posiadały dwa takie pojazdy. W przeciwieństwie do Kolzamów kursujących w Przewozach Regionalnych, te z województwa śląskiego były wyposażone w toaletę z obiegiem zamkniętym
Pociąg SA109 przypominał z wyglądu, szczególnie w środku, autobus miejski i przeznaczony był na krótkie trasy. Co ciekawe, pojazdy przystosowane były do przewozu osób na wózkach inwalidzkich.
Co do komfortu przejazdu – kiedy pociąg nabrał prędkości, miałem wrażenie, że za chwilę wypadnie z torów. Szczególnie było to odczuwalne na trasie Czechowice-Dziedzice – Cieszyn na odcinku pomiędzy Czechowicami-Dziedzicami a Zebrzydowicami.
Nie był to zbyt wygodny pojazd.
SA138
SA138 to spalinowy zespół trakcyjny wyprodukowany przez NEWAG i po raz pierwszy zaprezentowany na targach Innotrans w 2010 roku.
Jest to pojazd klimatyzowany, wyposażony w monitoring, przystosowany do przewozu osób niepełnosprawnych i z systemem informacji pasażerskiej.
Pociąg SA138 posiada 182 miejsca do siedzenia i 210 miejsc stojących, choć to drugie, to moim zdaniem znacznie zawyżona wartość.
Na pokładzie pociągu znajduje się toaleta z obiegiem zamkniętym.
Pociąg kursował na kilku mało popularnych trasach, między innymi Katowice – Cieszyn i Katowice – Lubliniec. Nie miałem okazji nim jechać.
Składy wagonowe
Kiedy Koleje Śląskie przejęły obsługę połączeń w województwie śląskim, przez jakiś czas panował ogromny bałagan z rozkładem jazdy, a w związku z brakiem taboru część pociągów była obsługiwana przez składy wagonowe.
Pociągi te były zestawione z lokomotyw elektrycznych wydzierżawionych od firmy Lotos i wagonów drugiej klasy wypożyczonych od kolei czeskich. Dodajmy, że koleje czeskie wypożyczyły najgorsze wagony serii B. Narzekaniom nie było końca, ale prawdę mówiąc jeździło się nimi lepiej niż nowoczesnymi cudeńkami typu ELF, czy ELF 2.
Były to wagony z przedziałami ośmiomiejscowymi, z napisami w języku czeskim, brudnymi toaletami; zresztą całe wagony nigdy nie grzeszyły czystością. Ważne jednak, że były.
Uruchamianie składów lokomotywa + 2 wagony było bardzo nieopłacalne dla przewoźnika i województwa śląskiego, dlatego wkrótce zrezygnowano z eksploatacji wagonów.