Przewoźnik narodowy: Taiwan Rail Administration; Taiwan High-Speed Rail Corporation
Strona internetowa: www.railway.gov.tw www.thsrc.com.tw
Pomijając sytuację polityczną Tajwanu, warto temu krajowi poświęcić krótki artykuł. Wyspa u wybrzeży Chin posiada bowiem kolej na wysokim poziomie, a informacje na innych polskich stronach są nieaktualne.
Najpopularniejszym środkiem transportu na Tajwanie są autobusy. Dojeżdżają wszędzie i są tańsze niż pociągi. Komfortem znacznie przewyższają autobusy nie tylko polskie, ale i te kursujące w wielu znacznie bardziej rozwiniętych krajach. Klimatyzacja i telewizja w autobusie międzymiastowym to niemal standard.
Pociągi nie dojeżdżają wszędzie, natomiast jeżdżą bardzo często. Są wygodne, szybkie, lecz kilka razy droższe niż autobusy. Istnieje wiele promocji i zniżek, jednak bez znajomości języka chińskiego turysta nie ma szans się w nich połapać.
Tajwan posiada dwie główne linie kolejowe wzdłuż zachodniego wybrzeża. Jedna to linia kolei dużych prędkości z Tajpej do Zuoying, druga to linia biegnąca bardzo podobną trasą, lecz przeznaczona dla „zwykłych” pociągów. Poza tym istnieje kilka odgałęzień od tej linii oraz linia wzdłuż wschodniego wybrzeża wyspy. Dodatkowo w miastach Tajpej, Kaohsiung oraz Taichung kursują kolejki miejskie.
Linia dużych prędkości obsługiwana jest przez pociągi Shinkansen 700, czas przejazdu trasy o długości ok. 335 kilometrów pomiędzy Tajpej a Zuoying wynosi od 1:36 do 2 godzin w zależności od postojów pociągu po drodze. C W pierwszym okresie działalności linii wszystkie miejsca były objęte obowiązkową rezerwacją miejsc; na wniosek pasażerów wprowadzono również miejsca bez rezerwacji. Pociągi w godzinach od 6 do 24 kursują od 3 do 4 razy na godzinę. Bilety można kupić przez internet, w kasach oraz w automatach.
Pasażerowie kolei dużych prędkości mogą skorzystać z kilku ofert promocyjnych:
THSR PASS – bilet imienny umożliwiający odbycie nieograniczonej liczby podróży na sieci kolei dużych prędkości w okresie ważności biletu.
JOINT PASS – bilet imienny umożliwiający odbycie nieograniczonej liczby podróży na sieci kolei dużych prędkości oraz na sieci kolejowej „zwykłych” pociągów w okresie ważności biletu.
EARLY BIRD – pula biletów dostępna po cenach obniżonych o 30% w przedsprzedaży.
Na stronie przewoźnika oraz pośredników brak szczegółowych informacji, w tym również o wariantach biletów sieciowych oraz ich cenach.
Koleje tradycyjne nie mają ciekawych promocji.
Ciekawe strony:
Mapa sieci kolejowej Tajwanu
LINIE TURYSTYCZNE
W encyklopediach i informatorach dotyczących Tajwanu autorzy zajmują się głównie linią kolei dużych prędkości oraz równoległą linią północ-południe dla „zwykłych” pociagów. Ta druga linia ma trzy odgałęzienia, które prowadzą przez malownicze tereny, niezwykle atrakcyjne dla turystów. Na liniach tych obowiązuje specjalna taryfa. W relacjach z podróży podkreśla się piekno tych linii oraz atmosferę pozwalającą poczuć się pasażerowi, jakby przenosił się do dawnych czasów.
Linia Neiwan
Licząca około 25 kilometrów linia pomiędzy Hsinchu a Neiwan jest jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Tajwanu. Połączenia obsługiwane są przez klimatyzowane spalinowe zespoły trakcyjne. Czas przejazdu w jedną stronę wynosi około 50 minut, a średnia prędkość pociągu to 30 kilometrów na godzinę. Codziennie kursują również dwie pary pociągów bezpośrednich Tajpej – Neiwan. W Hsinchu można zapoznać się z kultura, życiem i obyczajami żyjących tutaj Chińczyków z grupy etnicznej Hakka.
Linia Pinghshi
Podobnie jak linia Neiwan służyła kiedyś do transportu węgla. Linia o długości 12,9 kilometrów została wybudowana w 1921 roku przez Japończyków. Na trasie znajduje się sporo tuneli i mostów, w dwóch miasteczkach pociąg przejeżdża przez główne ulice handlowe (Old Street). Linia łatwo osiągalna z Tajpej, ale pociągi nie kursują często. Według informacji na stronach podróżniczych z dworca w Tajpej należy dojechać kolejką podmiejską (Taipei Railway) do stacji Ruifang (40 minut) lub Houtong, gdzie można wsiąść do kolejki.
Reportaż z podróży linią Pingshi na You Tube
Wśród stacji leżących wzdłuż linii dwie zasługują na szczególną uwagę:
Jingtown – na początku XX wieku było świetnie prosperującym miastem górniczym. Dziś o czasach świetności przypomina nam muzeum górnictwa. Miasteczko może pochwalić się atrakcjami turystycznymi w postaci stacji kolejowej wybudowanej w 1931 roku, małego muzeum kolejowego oraz wspomnianej wcześniej Old Street.
Shifen – niedaleko stacji można zobaczyć piękne wodospady (również wzdłuż linii). W okolicy mnóstwo zadbanych i oznaczonych szlaków turystycznych umożliwiających długie, piesze wędrówki. Inną atrakcją miasteczka jest most wiszący.
Linia Jiji
Linia prowadząca z Ershui do Jiji, ewentualnie do Checheng. Również wybudowana przez Japończyków, dziś jest obsługiwana przez klimatyzowane zespoły trakcyjne kursujące co dwie godziny. W przeciwieństwie do pozostałych linii nie jest tak atrakcyjna widokowo, mimo to cieszy się równie dużą popularnością wśród turystów. Miasteczko Jiji i okolice zostało swego czasu zniszczone przez trzęsienie ziemi.
Fragment przejazdu linią Jiji na You Tube
Pociąg parowy do Jiji (wyjątkowo)
KOLEJE CUKROWNICZE
Kiedyś w Tajwanie działała sieć kolejek wąskotorowych, z których zachowało się tylko kilka. Większośc z nich miała charakter kolei cukrownicznych. Poniżej opisuję wybrane z nich. Na stronach anglojęzycznych brakuje szczegółowych informacji, więc nie mogę zagwarantować, że podane informacje są aktualne i prawdziwe.
Kolej leśna Alishan
Powyżej wymieniłem trzy najpopularniejsze tajwańskie turystyczne trasy kolejowe. Tymczasem w Tajwanie możemy znaleźć prawdziwą perłę wśród atrakcji kolejowych – unikatową kolejkę leśną.
Wąskotorowa kolejka leśna Alishan jest mało znana w Polsce, nie miałem także okazji obejrzeć żadnego programu telewizyjnego o niej. A szkoda. Wyjątkowość tej kolejki polega na nachyleniu – swój bieg rozpoczyna w Chianyi na wysokości 30 m n.p.m., a kończy w Alishan na wysokości 2274 m n.p.m. Przejazd linią o długości ok. 86 kilometrów zajmuje 3,5 godziny. Ze względu na strome nachylenie trasa jest w wielu miejscach poprowadzona zygzakiem. Po drodze pociąg przejeżdża przez 77 mostów i 49 tuneli. Kolejka została wybudowana w 1912 roku przez Japończyków.
Obecnie kursują dwie pary pociągów dziennie – jeden wczesnym rankiem, drugi wieczorem. Pociągi są zestawione z czterech wagonów pasażerskich ciągniętych przez lokomotywę spalinową.
Kolejka leśna w Alishan – reportaż na You Tube
Taipingshan Railway
Po internecie krąży przepiękne zdjęcie przedstawiające tory kolejowe na wzór ścieżki w mglistej scenerii nieznanego parku. Internauci przegladający zdjęcie często pytają, czy po tych torach rzeczywiście jeżdżą pociągi. Po tych konkretnych nie, ale po samym parku Taiping, z którego pochodzi zdjęcie, tak.
Sytuacja z kolejką jest niejasna. Na różnych stronach podawane są sprzeczne informacje, lecz wszelkie wątpliwości rozwiewają filmy na You Tube oraz zdjęcia. Kolej leśna Tai Ping znajduje się w okolicach miasta Yilan, lecz nie mam dokładnych informacji odnośnie lokalizacji trasy. Trasa jest bardzo krótka – liczy około 3 kilometrów, mimo to kolejka cieszy się ogromną popularnością. Na filmach prezentuje się bardzo ładnie. Krótki film z podróży kolejką na You Tube
Kolej w parku Wushulin
Jedną z zachowanych tajwańskich kolei cukrowniczych przerobionych na koleje turystyczne jest kolej wąskotorowa kursująca w parku wypoczynkowym Wushulin na terenie dawnej cukrowni w Tainan. Niestety, poza kilkunastoma zdjęciami, nie udało mi się znaleźć szczegółowych informacji o pociągu. Na stronie parku Wushulin można znaleźć galerię zdjęć przedstawiającą zachowane eksponaty z czasów kolei cukrowniczej – stare lokomotywy i wagony. Brakuje informacji o obecnie kursującym pociągu. Pociąg najczęściej ciągnięty jest przez lokomotywę parową SL-370.
Inne koleje cukrownicze
Poza wspomnianymi kolejami, znalazłem jeszcze lakoniczne informacje na temat dwóch innych kolei cukrowniczych. Pierwsza z nich to kolej w Xin Ying. Tamtejsza cukrownia zakończyła działalność w 2001 roku, a dwa lata później powstała instytucja kulturalna zajmująca się ochroną dziedzictwa. Stworzono coś na wzór muzeum historii cukrownictwa w regionie. Linia Xin Ying liczyła 4,6 kilometra. Podobno po linii kursuje pociąg turystyczne, lecz nie jestem w stanie zweryfikować informacji.
Inny pociąg turystyczny kursuje podobno na terenie rafinerii cukru w Qiaotou. Ostatni z pociągów to pociąg w Hsi-Hu. Również i w tym przypadku nie znalazłem szczegółowych informacji.
MUZEUM KOLEJNICTWA W MIAOLI
Podróż kolejami to nie wszystko. Warto zapoznać się z historią tajwańskich kolei. W tym celu najlepiej odwiedzić Muzeum Kolejnictwa w Miaoli (Miaoli Railway Museum) mieszczące się tuż przy stacji kolejowej w Miaoli. Dumą muzeum jest kolekcja lokomotyw, z których najstarsza została wyprodukowana w 1910 roku. Zobaczymy tu najróżniejsze lokomotywy parowe, spalinowe – niektóre używane w ruchu pasażerskim, inne w kolejach cukrowniczych. Wszystko uzupełnione bogatą kolekcją eksponatów dokumentujących historię kolei na Tajwanie. Nie znalazłem strony internetowej muzeum. Według jednej ze stron turystycznych o Tajwanie muzeum czynne jest od ponieziałku do piątku w godzinach 8:00-17:00.
KOLEJ MINIATUROWA W CHENGXING (SHENGXING)
Stacja kolejowa w Shengxing została wybudowana w 1906. Ze względu na charakterystyczny wygląd jest bardzo popularną atrakcją turystyczną, często wykorzystywaną w różnych folderach turystycznych oraz miejscem sesji fotograficznych nowożeńców. Niedaleko stacji znajduje się opuszczony tunel.
Ostatni pociąg zawitał na stację 23.9.1998 roli. Niedawno na stacji wybudowano kolejkę miniaturową, którą można się przejechać na bardzo krótkim odcinku. Pociągi ciągnięte są przez małe mini-lokomotywy. Czarna lokomotywa to lokomotywa parowa, natomiast czerwona to lokomotywa zasilana prądem.
Na stacji można ponadto zobaczyć eksponaty z czasów japońskiej okupacji.
Według informacji na stronach anglojęzycznych, do Shengxing można dojechać taksówką z Sanyi.
Kolej w Azji: Afganistan Armenia Arabia Saudyjska Azerbejdżan Bahrajn Bangladesz Bhutan Birma Brunei Chiny Filipiny Gruzja Indie Indonezja Irak Iran Izrael Japonia Jemen Jordania Kambodża Katar Kazachstan Kirgistan Korea Południowa Kuwejt Laos Liban Malediwy Malezja Mongolia Nepal Oman Pakistan Singapur Sri Lanka Tadżykistan Tajlandia Tajwan Timor Wschodni Turkmenistan Uzbekistan Wietnam Zjednoczone Emiraty Arabskie