Erytrea dawniej była włoską kolonią i to Włosi wybudowali w tym kraju kilka linii kolejowych, przeznaczonych głównie do transportu towarów i sprzętu wojskowego. Obecnie jedną z największych atrakcji Erytrei są przewozy dla turystów na krótkich trasach w pobliżu Asmary.

Budowa pierwszej linii kolejowej w Erytrei rozpoczęła się w sierpniu 1887 roku. Linia z miasta portowego Massawa do Saati została ukończona w marcu 1888 roku. Kontynuowano budowę linii w kierunku stolicy Erytrei – Asmary, co jednak nie było łatwe ze względu na ukształtowanie terenu i warunki klimatyczne, w związku z czym prace posuwały się bardzo powoli.

W 1904 roku linia kolejowa dotarła do miasta Ghinda, sześć lat później do Nefasit, dopiero w 1911 roku można było świętować doprowadzenie linii do Asmary. Na odcinku Nefasit – Asmara wybudowano 20 tuneli 65 mostów i wiaduktów. [1]

W założeniu kolej miała połączyć Erytreę z Sudanem, kontynuowano więc budowę linii. I wojna światowa oznaczała odsunięcie planów na przyszłość, po zakończeniu wojny prace nabrały tempa. W 1922 roku kolej dotarła do Kernat, w 1928 roku do Agordat. [2] W 1932 roku na kolejowej mapie kraju pojawiło się miasto Bishia. Nie udało się wydłużyć linii do Om Ager z powodu wojny z Etiopią w 1935 roku. [3] Linia Massawa – Biscia prosperowała bardzo dobrze do czasu ofensywy aliantów w 1942, kiedy została zniszczona infrastruktura pomiędzy Biscią a Agordet. Dwa lata później większość torów rozebrano, po czym wysłano do kolonii brytyjskich w celu naprawy zniszczeń wojennych.

W 1952 roku Erytrea przyłączyła się do Etiopii w ramach federacji. Linie kolejowe funkcjonowały do lat siedemdziesiątych XX wieku, kiedy została rozebrana. Koniec kolei erytrejskich przypada na lata 1975-1978. [1]

Następne dziesięciolecia to okres wojen etiopsko-erytrejskich.

Erytrea uzyskała niepodległość w 1993 roku, rok później prezydent kraju ogłosił odbudowę linii kolejowej za priorytet. Odrzucono ofertę zagranicznych pożyczek na budowę całkowicie nowej linii, stawiając za cel odbudowę starej kolei. [4] Fundusze na ten cel udało się pozyskać dopiero na początku XXI wieku i odbudowa ruszyła pełną parą.

Odbudowa odcinka Massawa – Asmara została zakończona w 2003 roku. Linia o rozstawie szyn 950 mm liczy 117 kilometrów. Wcześniej, bo w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, kursowały pociągi podmiejskie w Massawie. Plany rządu Erytrei sięgają daleko – linia ma zostać wydłużona aż do Tesenej (Tessenei) przy granicy z Sudanem. Jak podaje strona Railway Gazette, w czasie drugiej wojny światowej istniała linia kolejowa z Sudanu do tego miasta służąca do zaopatrywania wojsk alianckich. [5]

Współczesność

Obecnie koleje erytrejskie uruchamiają jedynie pociągi dla zorganizowanych grup turystów, zamiawiających wcześniej przejazd przez biuro podróży. Przejazdy możliwe są na trasie Massawa – Asmara lub na pojedynczych odcinkach Asmara – Ghinda, czy najbardziej malowniczym Asmara – Nefasit. Są to pociągi specjalne, stosunkowo drogie, ale podróż po pięknej trasie to niezapomniane przeżycie.

Tabor do obsługi linii pochodzi z lat trzydziestych XX wieku. Lokomotywa parowa Mallet, wagony retro oraz zabytkowe szynobusy Fiat Littorina.

Linia kolejowa cieszy się sporą popularnością nie tylko wśród miłośników kolei i jest chyba największą atrakcją turystyczną Erytrei.

Erytrejski pociąg wycieczkowy (fot. Simon Robinson, 2008, Wikimedia Commons)

Wnętrze wagonu w pociągu wycieczkowy (fot. Clay Gilliland, CC-BY-SA, Wikimedia Commons)

Koleje erytrejskie na You Tube

Na You Tube znajdziecie sporo filmów z przejazdów erytrejskich pociągów, niektóre mają nawet po osiem części. Wybrałem tylko najciekawsze, moim zdaniem, z nich.

Migawki z przejazdów składów z parowozem (22:27)(2014)
Prawdopodobnie film promocyjny (14:06)(2012)
Niemiecki program telewizyjny o kolei erytrejskiej (29:11)(2010)
Przejazd pociągiem Asmara – Massawa cz. 1/4 (06:02)(2009)
Przejazd pociągiem Asmara – Massawa cz. 2/4 (06:48)(2009)
Przejazd pociągiem Asmara – Massawa cz. 3/4 (07:43)(2009)
Przejazd pociągiem Asmara – Massawa cz. 4/4 (07:21)(2009)
Podróż Littoriną (08:34)(2009)
Źródła:

[1] www.shabait.com/about-eritrea/erina/15626-eritreas-ancient-and-historical-railway-system-part-i
[2] Edward Denison, Edward Paice, Eritrea: The Bradt Travel Guide, dostępne na Google Books.
[3] www.ferroviaeritrea.it/la-vita.html
[4] www.tesfanews.net/cnn-eritreas-railway-one-of-the-most-spectacular-in-the-world
[5] www.railwaygazette.com/news/single-view/view/eritrea-using-local-resources-to-revitalise-its-railway.html

Kolej w Afryce: Algieria  Angola  Benin  Botswana  Burkina Faso  Burundi  Czad  DR Konga
Egipt  Erytrea  Eswatini  Etiopia  Gabon  Gambia  Ghana Gwinea  Gwinea-Bissau
Gwinea Równikowa Kamerun  Kenia  Komory  Kongo  Lesotho  Liberia  Libia  Madagaskar  Mali  
Malawi  Maroko  Mauretania  Mauritius  Mozambik  Namibia  Niger  Nigeria
Republika Południowej Afryki  Republika Środkowoafrykańska  Rwanda  Senegal  Seszele 
Sierra Leone  Somalia  Sudan  Sudan Południowy  Tanzania  Togo  Tunezja Uganda
Wybrzeże Kości Słoniowej  Wyspy Świętego Tomasza i Książęca  Wyspy Zielonego Przylądka  Zambia  Zimbabwe  Madera  Reunion  Wyspy Kanaryjskie  Wyspa Świętej Heleny

Szynobus Littorina (fot. NoahHafra, CC-BY-SA, Wikimedia Commons)

Wnętrze szynobusa Littorina (fot. Reinhard Dietrich, CC-BY-SA, Wikimedia Commons)