Malawi to jeden z afrykańskich krajów, o których pisze się bardzo rzadko i równie rzadko zapuszczają się tam podróżnicy. Malawi należy do najbiedniejszych krajów Afryki, tamtejsza kolej to głównie przewozy towarowe. Również w Malawi Chińczycy planują budowę nowych linii kolejowych.
Przewoźnik: Central East Africa Railways (CEAR)
Strona internetowa: www.cear.mw
Ostatnia aktualizacja: 24.11.2018
Szynobus w Malawi – rok 1984 (aut. Lobsan, CC-BY-SA, Wikimedia Commons)
Historia kolei w Malawi
Pierwsze plany budowy kolei na terenie dzisiejszego Malawi pojawiły się około 1890 roku, kiedy terytorium było brytyjskim protektoratem Niasa. Rozważano budowę dwóch linii kolejowych: z Blantyre do Quelimane – portu nad Oceanem Indyjskim w dzisiejszym Mozambiku oraz z Blantyre do Chiromo nad rzeką Shire, przy dzisiejszej granicy malawijsko-mozambijskiej. Z powodu kryzysu finansowego o planach szybko zapomniano.
Do planów budowy kolei powrócono w 1901 roku, kiedy inwestorzy z Blantyre poszukiwali lepszego środka transportu niż parowce na rzece Shire. Planowano budowę długiej linii z Nsanje (wtedy Port Herald) do Mangochi (wtedy Fort Johnston) nad jeziorem Malawi. Pierwszy odcinek linii oddano do użytku 1 września 1904 roku z Port Herald (dzisiejsze Nsanje) do Chiromo. Odcinek liczył 48 kilometrów. Mangochi.
Budowa kolejnego odcinka z Chiromo do Blantyre napotkała trudności spowodowane różnicą wysokości pomiędzy tymi lokalizacjami wynoszącą ponad 900 metrów i należało zdobyć znacznie więcej pieniędzy niż pierwotnie szacowano. Budowę odcinka Chiromo – Blantyre ukończono 23 stycznia 1909 roku.
W 2012 roku zdecydowano o budowie linii kolejowej Port Herald – Caia (dzisiejsze terytorium Mozambiku), skąd ładunki mogłyby być transportowane rzeką Zambezi. Linia o długości 113 km została oddana do użytku dwa lata później, w 1914 roku.
W 1915 roku w kolonii Niasa (dawniej protektorat Niasa) wybuchło powstanie antybrytyjskie i inwestycje na jakiś czas zostały wstrzymane.
W 1935 roku do Nsaja doprowadzono linię z mozambijskiego portu Beira. W tym samym roku dokończono budowę odcinka linii z Blantyre nad jezioro Malawi.
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku znaczenie kolei słabło z powodu konkurencji ze strony transportu drogowego.
Kolejnym ciosem dla kolei w Malawi była wojna domowa w Mozambiku w latach 1977-1992, ponieważ nie można było transportować koleją ładunków z Beiry.
Polecane odnośniki:
Album ze zdjęciami kolei w Malawi z 2008 roku na portalu flickr.com
Zdjęcia z podróży koleją po Tanzanii i Malawi na portalu flickr.com
Album ze zdjęciami z podróży koleją po Malawi w 2012 roku na portalu flickr.com
Kolej w Malawi – aktualna sytuacja
W 1999 roku koncesję na przewozy na terytorium Malawi otrzymała amerykańska firma Railroad Development Corporation (RRDC), która prowadziła przewozy po Malawi pod nazwą Central East African Railways. W 2008 roku licencja została sprzedana, nazwa przewoźnika pozostała.
Obecnie sieć kolejowa Malawi liczy 797 km.
Mapa Malawi z zaznaczonymi liniami kolejowymi (aut. nieznany, źródło: Wikimedia Commons)
Wybudowano dodatkową linię łączącą Malawi z Mozambikiem i prowadzącą dalej do portu Nacala oraz linię łączącą Malawi z Zambią.
Jak podaje strona fahrplancenter.net, jeszcze w 2015 roku przewozy pasażerskie w Malawi były prowadzone na trasach:
Limbe – Makhanga (121 km) – raz w tygodniu.
Limbe – Balaka – Bilila (134 km) – raz w tygodniu + pociąg Balaka – Bilila raz w tygodniu
Balaka – Nayuchi (97 km) – raz w tygodniu.
Jeśli rozkłady zamieszczone na tej stronie są wiarygodne, to pociągi jechały bardzo powoli. Na pokonanie odległości 121 km pociąg z Limbe do Makhanga potrzebował 8 godzin i 15 minut, w drugą stronę ponad 9 godzin.
Koleje Central East African Railways na swojej stronie podają, że obecnie kursują pociągi na trasach:
Limbe – Balaka
Liwonde – Nayuchi
Pociągi zestawione są z wagonów trzech klas: Standard, Premier i Business. Przejazd klasą Business z Limbe do Balaki (ok. 100 km) kosztuje 2100 kwach malawijskich, czyli około 11 złotych.
Niektóre strony podają, że są to tzw. „towosy”, czyli pociągi towarowe z dołączonymi wagonami pasażerskimi.
Przewoźnik oferuje także możliwość wyczarterowania pociągu z wagonami klimatyzowanymi, w tym również wagonami sypialnymi.
Strona internetowa CEAR: www.cear.mw
Przewozy towarowe prowadzone są również na innych liniach.
Central East African Railways realizuje program rewitalizacji linii kolejowych w Malawi. Remontowane są linie Lirangwe – Nkaya, Nkaya – Mchinji (366 km), Limbe – Sandama (72 km). Zakupiono nowe lokomotywy spalinowe oraz wagony pasażerskie, które jednak na zdjęciach nie wyglądają jakoś szczególnie.
ŹRÓDŁA:
[1] John McCracken, „A History of Malawi, 1859-1966″, dostępne na books.google.com
[2] Franz Balter, ” Die Kolonialbahnen mit besonderer Berücksichtigung Afrikas”
[3] www.fahrplancenter.com/CEARMalawiTimetable.html
Kochasz podróże? Jeśli tak, zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku. Będzie mi bardzo miło, jeśli udostępnisz ten post znajomym lub dodasz odnośnik do mojego bloga 🙂 Jeżeli jesteś miłośnikiem kolei – TUTAJ – znajdziesz opracowania na temat kolei z całego świata.
Kolej w Afryce: Algieria Angola Benin Botswana Burkina Faso Burundi Czad DR Konga
Egipt Erytrea Eswatini Etiopia Gabon Gambia Ghana Gwinea Gwinea-Bissau
Gwinea Równikowa Kamerun Kenia Komory Kongo Lesotho Liberia Libia Madagaskar Mali
Malawi Maroko Mauretania Mauritius Mozambik Namibia Niger Nigeria
Republika Południowej Afryki Republika Środkowoafrykańska Rwanda Senegal Seszele
Sierra Leone Somalia Sudan Sudan Południowy Tanzania Togo Tunezja Uganda
Wybrzeże Kości Słoniowej Wyspy Świętego Tomasza i Książęca Wyspy Zielonego Przylądka Zambia Zimbabwe Madera Reunion Wyspy Kanaryjskie Wyspa Świętej Heleny
Nowy wagon kolei malawijskich – klasa Premier (© Central East African Railways)
Nowy wagon kolei malawijskich – klasa Business (© Central East African Railways)
