Na wyspie Reunion nie kursują rozkładowe pociągi pasażerskie – na zamówienie grup turystycznych uruchamiany jest pociąg „Le Ti Train Lontan” – zabytkowy szynobus kursujący po krótkiej, około czterokilometrowej trasie w okolicach dawnej stacji La Grande Chaloupe, gdzie obecnie mieści się muzeum. Pociąg Le Ti Train Lontan powstał z inicjatywy kilku zapaleńców, którzy w 1988 roku postanowili przywrócić regularne kursowanie pociągów i zachować dziedzictwo kolei na Reunionie. W latach 1990-1992 pociąg był jedną z największych atrakcji turystycznych wyspy, lecz ze względu na brak pieniędzy i odejście większości wolontariuszy zawieszono regularne kursowanie i obecnie uruchamiany jest tylko przy szczególnych okazjach oraz na zamówienie.

Pociąg Le Ti Train Lontan to stary szynobus mogący pomieścić 36 osób. Średnia prędkość to 18 km/h, a czas przejazdu pomiędzy stacjami to około 12 minut w jedną stronę.

Dawniej pociągi na Reunionie kursowały regularnie.

Pomysł budowy linii kolejowej na wyspie Reunion pojawił się już w 1858 roku. Linia miała służyć do transportu trzciny cukrowej. Ze stolicy wyspy – Saint Denis- miały prowadzić dwie linie kolejowe: Saint-Denis – Saint-Benoit (ok. 50 km.) oraz linia zachodnia do Saint Pierre (ok. 80 km.).

Do pomysłu wrócono w 1877 roku, kiedy uznano, że trzcina cukrowa mogłaby z portu Saint Pierre zostać szybko przetransportowana parowcami przez niedawno otwarty Kanał Sueski.

Prace przy budowie linii posuwały się bardzo powoli ze względu na ukształtowanie terenu – trzeba było wydrążyć tunel w górach, wybudować 54 mosty i setki przepustów. Przy budowie zatrudniono prawie 8000 robotników z różnych krajów. Oficjalnie odnotowano 150 ofiar śmiertelnych podczas prac.

11 lutego 1822 roku uroczyście otwarto linię kolejową z Saint Denis do Saint Benoit, następnego dnia pierwszy pociąg pojechał z Saint Denis do Daint Louis. Linia kolejowa liczyła 126 km długości. Pociąg zatrzymywał się na 12 stacjach i 27 przystankach kolejowych. Średnia prędkość wynosiła 20-25 km/h.

W 1888 roku spółkę Compagnie du Chemin de Fer et du Port de La Réunion znacjonalizowano.

W 1950 roku powstała spółka Chemin de Fer de la Réunion, która zarządzała koleją, natomiast portami zarządzała Izba Handlowa.

Rozwój sieci dróg, wysokie koszty eksploatacji oraz zniszczenia infrastruktury spowodowane przez klęski żywiołowe doprowadziły do upadku kolei i stopniowego zamknięcia linii.

Już w 1957 roku zamknięto odcinek Port – Saint Pierre.

W 1963 roku zamknięto linię Saint Denis – Saint Benoit.

Koniec kolei na wyspie Reunion nastąpił w 1976 roku, kiedy zamknięto odcinek Saint Denis – La Possesion.

Źródła:

Wikipedia
www.reunionile.com/article-le-ti-train-lontan-a-faire-absolument-57288701.html
www.internationalsteam.co.uk/trains/reunion02.htm
www.mi-aime-a-ou.com/histoire_chemin_de_fer.php

Kolej w Afryce: Algieria  Angola  Benin  Botswana  Burkina Faso  Burundi  Czad  DR Konga
Egipt  Erytrea  Eswatini  Etiopia  Gabon  Gambia  Ghana Gwinea  Gwinea-Bissau
Gwinea Równikowa Kamerun  Kenia  Komory  Kongo  Lesotho  Liberia  Libia  Madagaskar  Mali  
Malawi  Maroko  Mauretania  Mauritius  Mozambik  Namibia  Niger  Nigeria
Republika Południowej Afryki  Republika Środkowoafrykańska  Rwanda  Senegal  Seszele 
Sierra Leone  Somalia  Sudan  Sudan Południowy  Tanzania  Togo  Tunezja Uganda
Wybrzeże Kości Słoniowej  Wyspy Świętego Tomasza i Książęca  Wyspy Zielonego Przylądka  Zambia  Zimbabwe  Madera  Reunion  Wyspy Kanaryjskie  Wyspa Świętej Heleny